прыме́ншыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., што.

Разм. Зрабіць трохі меншым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысалі́ць, ‑салю, ‑соліш, ‑соліць; зак., што.

Трохі пасаліць. Прысаліць сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

русава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі, злёгку русы. Русаватая дзяўчына. Русаватыя валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі тонкі; танчэйшы, чым трэба. Ніткі танкаватыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ваўкува́тый ’трохі недасушаны, вільготны’ (Бяльк.). Рус. дыял. волкова́тый ’тс’. Параўн. рус. дыял. волгова́тый ’тс’ (да волгкий ’сыры’, слав. *vьlg‑ ’вадкасць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лызь-мызь ’трохі, лізь-мазь’ (Бяльк.). Да ліза́ць (гл.); мызь (ад мазь!) мае канчатак ‑ызь па аналогіі да першай часткі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пола́мывать​I несов., разг. (к лома́ть) пало́мліваць; лама́ць (тро́хі, зрэ́дку, злёгку).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

◎ Пасу́мна ’трохі небяспечна, сумніцельна’ (Нас.). Да сумны (гл.). Прэфікс па‑ абазначае невялікую меру якасці (аб гэтым гл. ESSJ SG, 1, 187).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бэ́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Тое, што і бляяць (пра авечак). // Чытаць па літарах, па складах, няўмела. Стары і сам трохі пісьменны: калі літары вялікія, дык ён, слібізуючы, бэкае трохі. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; зак., што.

Трохі распароць знутры. Падпароць падкладку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)