Такаўня́, тукуўня́, тъкаўня́ ’ток (глінабітная пляцоўка)’ (полац., ушац., віц., віл., маладз., кругл., бярэз., ЛА, 4; Мат. Гом.), ’нямшоны, халодны канец току ў адрозненне ад імшонай асеці’ (полац., Нар. лекс.), ’ток, дол, выбіты глінай’ (Барад.), тако́ўня ’трохсценная прыбудоўка да ёўні’ (Касп.), токовня ’будынак для прасушвання і малацьбы снапоў’ (барыс., Яшк. Мясц.). Укр. чарніг. тако́вня ’памяшканне для малацьбы’, рус. токовня́ ’тс’. Да ток 2 (гл.); аб суфіксацыі гл. Сцяцко, Афікс. наз., 63, 172.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

частата́, ‑ы, ДМ ‑таце, ж.

1. Уласцівасць частага.

2. Спец. Колькасць рухаў, ваганняў, паўтарэнняў у якую‑н. адзінку часу; велічыня, што выражае колькасць рухаў, ваганняў, паўтарэнняў за адзінку часу. Частата пульсу. □ Аляксей глядзіць на паказанні прыбораў: напружанне, сіла і частата току нармальныя. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ток​I м.

1. (действие) плынь, род. плы́ні ж.; (течение) цячэ́нне, -ння ср.;

2. (поток, струя) струме́нь, -ня м.;

3. (электрический) ток, род. то́ку м., мн. то́кі, -каў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АСІНХРО́ННЫ ГЕНЕРА́ТАР,

асінхронная машына, якая працуе ў генератарным рэжыме (першасны рухавік круціць ротар у адным напрамку з магнітным полем, але з большай частатой). Асінхронныя генератары выкарыстоўваюцца ў асноўным як дапаможныя крыніцы эл. току невял. магутнасці і як тармазныя прыстасаванні ў электрапрыводзе.

т. 2, с. 31

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АМІ́ЧНАЕ СУПРАЦІЎЛЕ́ННЕ,

фізічная велічыня, якая характарызуе супраціўленне ланцуга (яго ўчастка) пастаяннаму току; былая назва гранічнага значэння актыўнага супраціўлення (гл. Электрычнае супраціўленне). Абумоўлена неабарачальным пераўтварэннем эл. энергіі ў інш. формы (пераважна ў цеплавую); пацвярджае выкананне Ома закону для дадзенага ўчастка ланцуга.

т. 1, с. 319

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

і́мпульс м.

1. Impúls m -es, -e, Ánstoß m -es, -stöße, Ánsporn m -(e)s;

2.:

і́мпульс выпраме́ньвання фіз. Stráhl(en)impuls m -es, -e;

і́мпульс то́ку эл. Strómstoß m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

commutation

[,kɑ:mjəˈteɪʃən]

n.

1) заме́на f.

2) зьме́ншаньне ка́ры

3) е́жджаньне на пра́цу (цягніко́м, аўто́бусам)

4) Electr. пералуча́ньне то́ку камута́тарам, камута́цыя f.

•

- commutation ticket

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

імпеда́нс

(англ. impedance, ням. Impedanz, ад лац. impedire = перашкаджаць)

1) поўнае супраціўленне электрычнага ланцуга пераменнаму току, абумоўленае амічным, індуктыўным і ёмістым супраціўленнямі ланцуга;

2) рэактыўнае супраціўленне жывой тканкі пераменнаму току.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Шчыльнасць (рэчыва) 1/496; 11/381—382

- » - току 10/265

- » - энергіі 1/218; 11/463

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

гальванатрапі́зм

(ад гальвана- + трапізм)

выгінанне органаў раслін пад уплывам пастаяннага электрычнага току.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)