бу́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. На Каўказе: род плашча або накідкі з тонкага лямцу.

Казацкая б.

2. Шырокая доўгая адзежына з башлыком з саматканага сукна, якую апранаюць паверх кажуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыла́вак, -ла́ўка, мн. -ла́ўкі, -ла́ўкаў, м.

Род вузкага, закрытага спераду стала ў магазіне, які аддзяляе прадаўца ад пакупнікоў, а таксама стол для продажу тавараў на рынку.

Работнікі прылаўка (служачыя магазіна).

|| прым. прыла́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

псіхало́гія, -і, ж.

1. Навука, якая вывучае працэсы і заканамернасці псіхічнай дзейнасці.

2. Сукупнасць псіхічных працэсаў, што абумоўліваюць пэўны род дзейнасці.

П. творчасці.

3. Душэўны склад, псіхіка.

Раскрыць псіхалогію героя.

|| прым. псіхалагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чайнво́рд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Род задачы-галаваломкі на адгадванне слоў, размешчаных у клетачках такім чынам, што апошняя літара папярэдняга слова з’яўляецца першай літарай наступнага і г.д.

|| прым. чайнво́рдны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алыча́, ‑ы, ж.

1. Паўднёвае пладовае дрэва сямейства ружакветных, род дробнай слівы.

2. зб. Плод гэтага дрэва. Варэнне з алычы.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гняздо́ўнік, ‑у, м.

Род шматгадовых сапрафітных незялёных раслін сямейства архідных з мясістымі каранямі, якія ўтвараюць спляценне, падобнае да птушынага гнязда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

епітым’я́, ‑і, ж.

Спец. Род пакарання ў выглядзе посту, доўгіх малітваў, якое накладалася царквой на таго, хто парушаў рэлігійныя нормы.

[Ад грэч. epitimia — кара.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантрада́нс, ‑а, м.

Даўнейшы танец (род кадрылі), які выконваецца чатырма, шасцю або васьмю парамі, а таксама музыка да гэтага танца.

[Фр. contre-danse.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінамаста́цтва, ‑а, н.

Род мастацтва, творы якога ствараюцца з дапамогай кіназдымкі рэальных, спецыяльна інсцэніраваных ці адноўленых сродкамі мультыплікацыі падзей рэчаіснасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фуза́рыум, ‑у, м.

Спец. Род мікраскапічных грыбоў, многія віды якіх выклікаюць захворванні культурных раслін, а таксама атручэнне жывёл і чалавека.

[Лац. fusarium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)