языко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да языка (у 1 знач.). Языковая мышца. Языковыя сасочкі. // Прыгатаваны з языка, языкоў. Языковая кілбаса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ясты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ястыка, прыгатаваны з ястыка.

•••

Ястычная ікра — салёная ікра з тлушчавымі праслойкамі і злучальнай тканкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nectar [ˈnektə] n.

1. bot. некта́р, кве́ткавы сок

2. myth. некта́р, напі́так баго́ў; таксама перан. цудо́ўны жыватво́рны напі́так

3. густы́ сок, прыгатава́ны з некато́рых ві́даў фру́ктаў (абрыкос, манга, персік і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

парцыённы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да парцыёну.

2. Які адпускаецца ў сталовых, рэстаранах па заказу, не прыгатаваны папярэдне. Парцыённыя стравы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́тачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да патакі; які займаецца вырабам патакі. Патачная прамысловасць. // Прыгатаваны з патакі, на патацы. Патачныя цукеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інды́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да індыкоў, уласцівы ім. Індычае яйцо. Індычае пер’е. // Прыгатаваны з мяса індыка ці індычкі. Індычая смажаніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́вавы, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для кавы (у 2 знач.). Кававы сервіз. // Прыгатаваны з кавы. Кававыя цукеркі.

2. Колеру кавы, цёмна-карычневы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Салёны ’які ўтрымлівае ў сабе соль, насычаны соллю’, ’прыпраўлены соллю, занадта пасолены’, ’прыгатаваны ў запас з соллю, у салёным растворы’ (ТСБМ, ТС, Сцяшк. МГ). Рус. солёный ’тс’. Руск.-бел. інавацыя ад соль; параўн. салоны, або першапачатковы залежны дзеепрыметнік мін. ч. ад саліць, які потым стаў прыметнікам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

БІЯПРЭПАРА́ТЫ

(ад бія... + лац. praeparatus прыгатаваны),

біялагічныя прэпараты, рэчывы і прэпараты мікробнага, расліннага і жывёльнага паходжання, якія характарызуюцца высокай біял. актыўнасцю. Вял. пашырэнне атрымалі з сярэдзіны 1970-х г. у сувязі з развіццём геннай і клетачнай інжынерыі. Да біяпрэпаратаў адносяць большасць прадуктаў мікрабіял. сінтэзу (бялкова-вітамінныя дамешкі, антыбіётыкі, гармоны, монакланальныя антыцелы, інтэрферон і інш.), а таксама біял. сродкі барацьбы са шкоднікамі сельскай гаспадаркі, бактэрыяльныя ўгнаенні, прэпараты з лек. раслін, плацэнты жывёл і інш. Выкарыстоўваюцца пры лячэнні інфекц. хвароб і як біястымулятары.

т. 3, с. 176

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ара́хісавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да арахісу (у 1 знач.). Арахісавыя пасевы. // Прыгатаваны з арахісу (у 2 знач.). Арахісавы алей. Арахісавая халва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)