верацярпі́мы, ‑ая, ‑ае.

Які прызнае права свабоднага вызнання любой рэлігіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непадсу́днасць, ‑і, ж.

Права не падлягаць суду данага судовага органа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праваздо́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць мець права і несці абавязкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узурпа́цыя, ‑і, ж.

Незаконны захоп улады, прысваенне чужога права, паўнамоцтва.

[Лац. usurpatio ад usurpo — захопліваю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Copyright

[kɔpi'rait]

n -s, -s пра́ва выда́ння, а́ўтарскае пра́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

магдэбу́ргскі магдебу́ргский;

○ ~кія паўша́р’і — физ. магдебу́ргские полуша́рия;

~кае пра́ва — ист. магдебу́ргское пра́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

birthright

[ˈbɜ:rӨraɪt]

n.

1) пра́ва першаро́дзтва

2) пра́ва нараджэ́ньня ў да́дзенай краі́не

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

брудэрша́фт, -а, м.

У выразе: піць брудэршафт або на брудэршафт з кім — трымаючы чаркі ў скрыжаваных руках і чокаючыся, выпіць у знак замацавання сяброўства і права звяртацца на «ты».

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самадзяржа́ўе, -я, н. (гіст.).

Манархічная форма праўлення ў Расіі, пры якой манарху належала вярхоўнае права ў заканадаўстве, кіраванні і вышэйшым судзе.

Вызваленне народаў ад самадзяржаўя.

|| прым. самадзяржа́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

юрыды́чны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да права¹ (у 1 знач.), прававы.

Ю. доказ.

Юрыдычная тэрміналогія.

Юрыдычная кансультацыя.

Юрыдычная асоба.

2. Які адносіцца да работы юрыста.

Юрыдычная практыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)