фіста́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

1. Паўднёвае пладовае дрэва з перыстымі лістамі сямейства сумахавых.

2. Ядомы плод гэтага дрэва, які мае форму невялікага арэха.

[Ад фр. pistache з грэч.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цы́трус, ‑у, м.

1. Дрэва ці куст сямейства рутавых (апельсіны, лімоны, мандарыны і пад.).

2. Плод гэтага дрэва. «А дзе мы цытрусаў, скажыце, набяром?» — Задаў пытанне хтось. Корбан.

[Лац. citrus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Südfrucht

f -, -früchte

1) паўднёвы плод

2) pl субтрапі́чныя пладо́выя культу́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

conker [ˈkɒŋkə] n.

1. bot. ко́нскі кашта́н (плод)

2. pl. conkers дзіця́чая гульня́ «кашта́ны» (гульня, у якой конскім каштанам, прымацаваным на канцы вяровачкі, б’юць па іншых каштанах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

геака́рпія геакарпі́я

(ад геа- + гр. karpos = плод)

спосаб распаўсюджання пладоў, калі завязь пасля апладнення паглыбляецца ў грунт, дзе і развіваецца плод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Жалу́д ’плод бульбы’ (расон., Шатал.). Акцэнтны варыянт жо́луд (гл.). Перанос значэння па функцыі, памеру, а магчыма, і горкаму смаку.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бэ́ра, -ы, мн. бэ́ры, бэр, ж.

Пашыраны ў Беларусі гатунак позніх груш з буйнымі жоўтымі пладамі, а таксама сам такі плод.

○

Лошыцкая бэра — беларускі селекцыйны гатунак груш, выведзены ад слуцкай бэры.

Слуцкая бэра — стары беларускі гатунак груш народнай селекцыі, распаўсюджаны па ўсёй Беларусі, асабліва на Случчыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́гада, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, я́гад, ж.

Невялікі сакавіты плод кустовых і травяністых раслін.

Ягады малін.

◊

Аднаго поля ягады (разм., звычайна неадабр.) — зусім свой па духу, паводзінах чалавек.

|| памянш. я́гадка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

|| прым. я́гадны, -ая, -ае.

Я. год.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кача́н, ‑а, м.

Плод капусты: шчыльна звітыя ў галоўку капусныя лісты. Побач зелянелі густыя градкі морквы, завязваліся крамяныя качаны капусты. Якімовіч. Паўз дарогі жанчыны секлі лысыя качаны капусты. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашта́н, ‑а, м.

1. Дрэва сямейства букавых, якое дае плады ў выглядзе, буйнога арэха.

2. Плод гэтага дрэва. Пражаныя каштаны.

•••

Конскі каштан — дрэва сямейства конскакаштанавых, якім азеляняюць гарады, пасёлкі.

[Лац. castanea.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)