Adam

[ˈædəm]

n.

Ада́м -а m. (пе́ршы чалаве́к)

•

- Adam’s apple

- the old Adam

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

belíebig

a любы́, ко́жны

jéder ~e — пе́ршы сустрэ́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Part.

= Parterre

1.

першы паверх

2.

тэатр. партэр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

палеаге́н, ‑у, м.

Спец. Першы перыяд кайназойскай эры ў геалагічнай гісторыі Зямлі.

[Ад грэч. palaios — старажытны + genos — нараджэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

prymus

м.

1. выдатнік; першы вучань;

2. прымус

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кварта́л м., в разн. знач. кварта́л;

рабо́чы к. — рабо́чий кварта́л;

план на пе́ршы к. — план на пе́рвый кварта́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сорт (род. со́рту) м., в разн. знач. сорт;

пе́ршы с. — пе́рвый сорт;

но́вы с. бу́льбы — но́вый сорт карто́феля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вода... (а таксама вада...).

Першая састаўная частка складаных слоў у знач.: які адносіцца да вады, да яе выкарыстання, да дзеянняў сілай вады; пішацца, калі націск у другой частцы слова падае не на першы склад, напр.: водаварот, водакарыстанне, воданепранікальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпыні́цца, -пыню́ся, -пы́нішся, -пы́ніцца; зак.

1. Часова, ненадоўга спыніцца або перарвацца.

П. каля вітрыны.

Цягнік прыпыніўся на паўстанку.

Работа прыпынілася.

2. Знайсці прыпынак дзе-н.

Дзе ён прыпыніўся з сям’ёй на першы час?

|| незак. прыпыня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгаве́цца, -е́юся, -е́ешся, -е́ецца; зак.

1. У веруючых: пасля посту першы раз паесці скаромнага.

2. З’есці ці выпіць чаго-н. смачнага ўпершыню пасля доўгага перапынку (разм.).

Хоць р. крыху.

|| незак. разгаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. разгаве́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)