так не́льга рабі́ць з бу́хты-бара́хтыразм. das geht nicht so hóppla hopp; das kann man nicht aus dem Ärmel schütteln
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зае́зд Дарога, вельмі вузкі праезд у лесе, паміж пабудовамі, куды можна заехаць толькі заднім ходам або дзе нельга развярнуцца (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
pregnancy[ˈpregnənsi]n. цяжа́рнасць;
her third pregnancy яе́ трэ́цяя цяжа́рнасць;
This drug should not be taken during pregnancy. Гэтае лякарства нельга прымаць у перыяд цяжарнасці.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
opisać
зак. апісаць;
tego się nie da opisać — гэта нельга (немагчыма; цяжка) апісаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
непары́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, якога нельга раздзяліць на часткі; суцэльны. Непарыўныя часткі якой-небудзь сістэмы. □ Насустрач цягніку ля дарогі мільгаюць непарыўнымі пасачкамі краскі: жоўтыя, сінія, белыя.Галавач.
2. Такі, якога нельга раз’яднаць; непарушны. Барацьба за мір, дэмакратыю, нацыянальную незалежнасць, сацыялізм — гэта непарыўныя звенні адзінага працэсу.«Звязда».[Хлопцы] доўга, яшчэ за поўнач, гаварылі на сене аб іхняй непарыўнай дружбе, шкадавалі адзін аднаго.Каваль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
счарві́вець, ‑ее; зак.
Стаць чарвівым. А перабольшваць гною нельга, бо калі перабольшыш, дык бульба счарвівее, а ячмень ці яшчэ якая збажына пабуяе і вылежа.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нія́кпрысл. auf kéine(rlei) Wéise; kéinesfalls; auf kéinen Fall; durcháus [ganz und gar] nicht;
нія́к не разуме́ю ich verstéhe es überháupt nicht;
нія́к не́льга ganz áusgeschlossen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пахва́льна,
1.Прысл.да пахвальны.
2.безас.узнач.вык. Добра. [Асокін:] — Вельмі пахвальна, што ў вас жывуць такія высакародныя пачуцці, але імі аднымі кіравацца нельга.Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
задзёрты, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад задзерці.
2.узнач.прым. Падняты ўгору. Нос быў трошачку задзёрты, але кірпатым яго нельга было назваць.Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)