ер, ‑а, м.

Даўнейшая назва літары «ь» (мяккі знак).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ёр, ‑а, м.

Даўнейшая назва літары «ъ» (цвёрды знак).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́та, ‑ы, ДМ ‑гуце, ж.

Даўнейшая назва шклозавода.

[Ад ням. Hütte.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарна́да, нескл., м.

Назва смерчаў у Злучаных Штатах Амерыкі.

[Ісп. tornado.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чэ́рнець, ‑і, ж.

Агульная назва двух відаў нырцовай качкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмтээ́с, нескл., ж.

Скарочаная назва машынна-трактарнай станцыі — МТС.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натурфіласо́фія, -і, ж.

Агульная назва філасофскіх вучэнняў аб прыродзе, якія грунтаваліся не на доследных даных навук, а на абстрактных філасофскіх прынцыпах.

|| прым. натурфіласо́фскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пія́стр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Назва манеты ў Турцыі, Егіпце і некаторых іншых краінах, а раней і ў Іспаніі, Партугаліі і лаціна-амерыканскіх краінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гніль, -і, ж.

1. Што-небудзь гнілое, сапсаванае гніеннем.

У яблыку з’явілася г.

2. Назва многіх грыбковых або бактэрыяльных хвароб у раслін.

Мокрая г. бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

губа́², -ы́, мн. гу́бы і (з ліч. 2, 3, 4) губы́, губ, Д -а́м, ж.

Назва марскіх заліваў і бухт на поўначы Расіі.

Анежская г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)