кастанье́ты, -нье́т, адз. -а, -ы, ж.

Ударны музычны інструмент — дзве злучаныя між сабой драўляныя ці пластмасавыя пласцінкі, якімі рытмічна пастукваюць, надзеўшы на пальцы.

|| прым. кастанье́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кларне́т, -а, М -не́це, мн. -ы, -аў, м.

Драўляны духавы музычны інструмент у выглядзе трубкі з клапанамі і невялікім раструбам на другім канцы.

|| прым. кларне́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ксілафо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ударны музычны інструмент, што складаецца з 3—4 радоў драўляных брусочкаў, па якіх удараюць двума драўлянымі малаточкамі.

|| прым. ксілафо́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

банду́ра, -ы, мн. -ы, -ду́р, ж.

1. Украінскі народны шматструнны шчыпковы музычны інструмент.

2. перан. Пра вялікі грувасткі прадмет (разм.).

|| прым. банду́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кімва́л, ‑а, м.

Старадаўні ўдарны музычны інструмент, які складаецца з дзвюх медных талерак.

[Грэч. kymbalon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кла́вішны, ‑ая, ‑ае.

Які мае клавішы, з клавішамі. Клавішны музычны інструмент. Клавішны механізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́слі, ‑ляў; адз. няма.

Мнагаструнны шчыпковы музычны інструмент славянскіх народаў. Іграць на гуслях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тубафо́н, ‑а, м.

Ударны музычны інструмент эстрадных аркестраў, які складаецца з самагучных званочкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cymbals

[ˈsɪmbəlz]

n.

тале́ркі pl. (уда́рны музы́чны інструмэ́нт)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

viola

[viˈoʊlə]

n.

альт -а m. (музы́чны інструмэ́нт)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)