sterowy

sterow|y

рулявы, стырнавы;

koło ~e — штурвал;

drążek ~y — рычаг (вагар) кіравання

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dyspozycyjny

1. кіруючы; кіроўны;

ośrodek dyspozycyjny — цэнтр кіравання;

2. які ёсць у распараджэнні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

panel [ˈpænl] n.

1. панэ́ль (у розных знач.)

2. пульт;

a control panel пульт кірава́ння

3. уста́ўка (у адзенні)

4. гру́па экспе́ртаў, удзе́льнікаў дыску́сіі на тэлеба́чанні/ра́дыё

5. спіс;

be on the panel быць у спі́се

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

...АРХІЯ

(ад грэч. archē улада, вяршэнства),

частка складаных слоў, якая абазначае форму ўлады, кіравання, напр., алігархія, манархія.

т. 1, с. 534

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

стырно́ н. уст. паэт., тс. перан. Stéuerruder n -s,-;

стаць ля стырна́ ўла́ды ans Ruder kómmen*;

быць ля стырна́ кірава́ння das Rúder (des Stáates) führen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

блок-канта́кт

(ад блок + кантакт)

кантакт электрычнага апарата, які перамыкае кола кіравання або сігналізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

макрамарке́тынг

(ад макра- + маркетынг)

сістэма кіравання дзейнасцю прадпрыемстваў і арганізацый, заснаваная на прынцыпах маркетынгу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сервамато́р

(ад серва- + матор)

дапаможны рухавік для дыстанцыйнага аўтаматычнага кіравання або рэгулявання машын, апаратаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ске́летан

(англ. skeleton)

від скараснога спуску з гор на спецыяльных санках без рулявога кіравання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Саве́т ’назва некаторых органаў дзяржаўнага кіравання, якія складаюцца з выбарных або прызначаных асоб’, ’распарадчы або дарадчы калегіяльны орган пры якой-небудзь установе, арганізацыі, таварыстве і пад.’ (ТСБМ), ’савет, нарада’ (Бяльк.), саве́ты ’савецкая ўлада; савецкія людзі’ (Сл. ПЗБ, Скарбы). З рус. сове́т, сове́товать (Крукоўскі, Уплыў, 43). Рус. з царкоўнаславянскай, параўн. ст.-рус. съвѣтъ, ст.-слав. съвѣтъ, якое калькуе грэч. συμβούλιον ’нарада’; гл. Фасмер, 3, 705.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)