це́сны в разн. знач. те́сный;

~ная кватэ́ра — те́сная кварти́ра;

ц. касцю́м — те́сный костю́м;

абступі́ць ~ным ко́лам — обступи́ть те́сным кру́гом;

~ная су́вязь — те́сная связь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

эскі́з

(фр. esquisse)

1) папярэдні накід малюнка, карціны; накід, план літаратурнага ці музычнага твора;

2) малюнак, па якім ствараецца дэкарацыя, тэатральны касцюм і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адпрасава́ць ​1, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Выгладзіць што‑н. прасам. [Ганя] асцярожна зняла з вешалкі бацькаў касцюм і звычайна, нібы Змітрок ужо даўно яго насіў, сказала: — Я адпрасавала крыху... Вось, трымай. Ваданосаў.

адпрасава́ць ​2, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Спец. Апрацаваць прэсам, вырабіць прасоўкай. Адпрасаваць дэталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переме́рить сов., в разн. знач. пераме́раць;

переме́рить хлеб в закрома́х пераме́раць збо́жжа ў засе́ках;

переме́рить костю́м пераме́раць касцю́м;

переме́рить мно́го шляп пераме́раць мно́га капелюшо́ў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

kupon, ~u

м.

1. купон;

2. адрэз;

kupon na garnitur — адрэз на касцюм (гарнітур)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

хіто́н, ‑а, м.

1. Мужчынскае і жаночае адзенне старажытных грэкаў — доўгая і шырокая сарочка часцей без рукавоў, якая падпяразвалася з напускам. [Юстын] насіў белую доўгую палатняную світку, якая нагадвала хітон афінян. Бядуля. / Разм. Пра шырокую, свабодную адзежу. Апрануў нейкі хітон.

2. Касцюм танцоўшчыцы класічнага балета з глыбокімі разрэзамі па баках.

[Грэч. chitōn.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераадзе́ць сов.

1. переоде́ть;

п. дзіця́ — переоде́ть ребёнка;

п. касцю́м — переоде́ть костю́м;

2. переоде́ть; переряди́ть;

п. у жано́чае адзе́нне — переоде́ть (переряди́ть) в же́нское пла́тье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

маскірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., каго-што.

1. Апранаць каго-н. у маскарадны касцюм, надзяваць маску.

2. Рабіць каго-, што-н. нябачным для каго-н.

М. танкі.

М. свой намер (перан.).

|| зак. замаскірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| звар. маскірава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; зак. замаскірава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся.

|| наз. маскіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж. (да 2 знач.).

|| прым. маскіро́вачны, -ая, -ае (да 2 знач.).

М. халат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тро́йка, -і, ДМ тро́йцы, мн. -і, тро́ек, ж.

1. Лічба

3.

2. Адзнака паспяховасці вучняў, студэнтаў (разм.).

Атрымаць тройку па матэматыцы.

3. Трое коней, запрэжаных поруч у адзін экіпаж.

Катацца на тройцы.

4. Група з трох чалавек або трох аднародных прадметаў.

5. Касцюм, у які ўваходзяць пінжак, штаны або спадніца, камізэлька.

6. Назва чаго-н., абазначанага лічбай 3 (трамвай, аўтобус і пад.; разм.).

|| прым. тро́ечны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

трансфарма́тар ​1, ‑а, м.

1. Спец. Апарат для павышэння або паніжэння напружання электрычнага току.

2. Кніжн. Тое, што пераўтварае, відазмяняе ўласцівасці чаго‑н.

[Ад лац. transformare — ператвараць.]

трансфарма́тар ​2, ‑а, м.

1. Акцёр, які іграе некалькі роляў папераменна, хутка мяняючы грым, касцюм і пад.

2. Фокуснік, які стварае аптычныя ілюзіі ператварэння адных прадметаў у другія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)