элега́нтны

(фр. elegant, ад лац. elegans, -ntis = вытанчаны)

1) зграбны, прыгожы (напр. э. касцюм);

2) з густам апрануты (напр. э-ая жанчына).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бу́фы, буф; адз. няма.

Пышныя і частыя зборкі ў верхняй частцы рукава. Лёдзя нават угаворвала маці надзець белае плацце, але тая не згадзілася і адзела сіні любімы касцюм — клёшную спадніцу з махрамі.. і кароткі пінжачок з буфамі і вузкім рукавом. Карпаў.

[Ад фр. bouffer — надзімацца, натапырвацца (пра матэрыю).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камбінезо́н, ‑а, м.

Суцэльны рабочы касцюм з курткі і штаноў. Каля трактара, што стаяў сярод двара, завіхаўся малады хлопец у сінім зашмальцаваным камбінезоне. Шахавец. Мне гасцінна ўступае кут Гэта незвычайная сталоўка, Дзе працуе ўжо рабочы люд У камбінезонах і спяцоўках. Аўрамчык.

[Фр. combinaison.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wizytowy

wizytow|y

візітны;

garnitur ~y — дзелавы касцюм;

suknia ~a — вячэрняя сукенка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przebranie

przebrani|e

н.

1. пераапрананне;

2. маскарадны касцюм;

w ~u — пераапрануты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

трыко́, нескл., н.

1. Шарсцяная тканіна ўзорнага пляцення для верхняга адзення. Касцюмнае трыко.

2. Трыкатажнае адзенне, якое шчыльна аблягае цела і выкарыстоўваецца як тэатральны або спартыўны касцюм. Гімнастычнае трыко. Спартыўнае трыко.

3. Жаночая бялізна з трыкатажу, якая прыкрывае ніжнюю частку тулава да пояса.

[Фр. tricot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эскі́з

(фр. esquisse)

1) папярэдні накід малюнка, карціны; накід, план літаратурнага або музычнага твора;

2) малюнак, па якім ствараецца дэкарацыя, тэатральны касцюм і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

эскі́з

(фр. esquisse)

1) папярэдні накід малюнка, карціны; накід, план літаратурнага ці музычнага твора;

2) малюнак, па якім ствараецца дэкарацыя, тэатральны касцюм і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

паліто́, нескл., н.

Верхняя вопратка, звычайна ніжэй каленяў, якая апранаецца на сукенку, касцюм і пад. Зімняе паліто. Дэмісезоннае паліто. Скураное паліто. □ Васіль Дзянісавіч надзеў халат, апрануў паліто, глыбей насунуў кепку і ўзяў у рукі партфель. Мележ. Валодзя быў апрануты ў добрае шэрае паліто. Новікаў.

[Фр. paletot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перелицо́вка

1. пераніцо́ўка, -кі ж., пераліцо́ўка, -кі ж.;

отда́ть костю́м в перелицо́вку адда́ць касцю́м у пераніцо́ўку (пераліцо́ўку);

2. перен., разг. пераро́бка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)