патасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што і без дап.

Тасаваць некаторы час; ператасаваць. [Бабка] пайшла ў сваю каморку, выняла з-пад сенніка калоду старых, як і сама яна, карт, патасавала сваім манерам і пачала спаважна раскладваць іх на восем кучак, па тры карты ў кожнай. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сямёрка ж Síeben f -, -en;

сямёрка трэ́фаў [крыжо́ў] карт Treff-Síeben f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дурачо́к разг. дурне́нькі, -кага м.;

игра́ть в дура́чки карт. гуля́ць у ду́рня;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пи́ка​II карт., разг. ві́на, -ны ж.; пі́ка, -кі ж.; см. пи́ки.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

фо́фан​I прост.

1. разява́ка, -кі м.;

2. карт. фо́фан, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Patience

[pas'iã:s]

f -, -n карт. пасья́нс

éine ~ légen — расклада́ць пасья́нс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ператасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак.

1. што. Тасуючы, перамяшаць. Ператасаваць калоду карт.

2. Патасаваць яшчэ раз.

3. перан.; каго-што. Разм. Перамяшаць, размясціць іначай. Яна ператасавала тоўстую калоду пісем, падняла на яго вочы і развяла рукамі. Адамчык. Я спрабаваў перайначыць кампазіцыю, усё ператасаваць, пераставіць — не памагала. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пі́кі мн карт Pik n -s, -e;

па́йсці з пі́кіаў Pik áusspielen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

гідраметэаста́нцыя

(ад гідра- + метэастанцыя)

метэастанцыя, прызначаная для абслугоўвання суднаходства шляхам складання карт надвор’я і прагнозаў надвор’я (параўн. авіяметэастанцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́ртачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да карты, карт (у 2 знач.). Картачная гульня. // Звязаны з гульнёй у карты. Картачны доўг. // Прызначаны для гульні ў карты. Картачны стол.

2. Які мае адносіны да карткі (у 1, 4 знач.). Картачны каталог.

•••

Картачная сістэма гл. сістэма.

Картачны домік гл. домік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)