няпо́ўны в разн. знач. непо́лный;

н. графі́н — непо́лный графи́н;

н. збор — непо́лный сбор;

н. курс ле́кцый — непо́лный курс ле́кций

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улажэ́нне, ‑я, н.

1. Дадатковая рэч (звычайна каштоўная), уложаная ўнутр чаго‑н. Бандэроль без недазволеных улажэнняў. Пакет з улажэннем.

2. Уст. Звод, збор законаў, пастаноў. Улажэнне аб пакараннях. Саборнае ўлажэнне 1649 года.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пада́так ’абавязковы збор з прадпрыемстваў і насельніцтва’ (ТСБМ, Нас., Яруш., Гарэц., Грыг.). З польск. podatek ’тс’. Па дадзеных Гіст. лекс., 238, у бел. м. з’явілася ў 60‑х гадах XIX ст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Kollékte

f -, -n збор (добраахвотных складак у царкве)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gesétzbuch

n -(e)s, -bücher ко́дэкс; збор зако́наў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bríefporto

n -s, -s i -i пашто́вы збор

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zusámmenruf

m -(e)s, -e скліка́нне; вайск. збор

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

akcyzowy

akcyzow|y

акцызны;

opłata ~a — акцызны збор

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

collected

[kəˈlektɪd]

adj.

1) сабра́ны

collected works — сабра́ныя тво́ры, збор тво́раў

2) спако́йны, вы́трыманы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вагавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да вагі (у 1, 4 знач.). Вагавая адзінка. Вагавыя катэгорыі. Вагавы збор.

2. у знач. наз. вагава́я, ‑о́й, ж. Памяшканне, прыстасаванае для ўзважвання якіх‑н. грузаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)