causeway

[ˈkɔzweɪ]

1.

n.

1) грэ́бля f., даро́га на падвышэ́ньні

2) брук -у m. (даро́га)

2.

v.t.

1) насла́ць грэ́блю, праве́сьці даро́гу

2) брукава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

driveway

[ˈdraɪvweɪ]

n.

1) пад’е́зд -у m.

2) даро́га f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

route

[ru:t]

n.

1) даро́га f.

2) шлях -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Rückweg

m -s, -e даро́га наза́д, зваро́тная даро́га;

den ~ verlégen адрэ́заць каму́-н. шлях да адступле́ння (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

прае́зны Dúrchfahrts-, Dúrchreise-;

прае́зная даро́га Fáhrweg m -(e)s, -e, Fáhrstraβe f -, -n;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

заві́лісты gewúnden; geschlängelt;

заві́лістая даро́га Serpentíne(nstraße) f -, -n (y гарах); kúrvenreiche [-vən-] Stráße

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

аўтастра́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Прамая і шырокая шашэйная дарога для масавага і хуткага аўтамабільнага руху.

[Іт. autostrada.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блу́дны¹, -ая, -ае.

1. Які ходзіць, блукае, не знаходзячы месца, дому.

2. Не прамы, звілісты, дзе лёгка заблудзіць.

Блудная дарога.

3. перан. Не такі, як прынята, не зусім звычайны.

◊

Блудны сын — пра легкадумнага, свавольнага чалавека, які раскаяўся ў сваіх памылках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

праця́г, -у, м.

1. гл. працягнуцца, працягнуць.

2. Частка чаго-н. незакончанага, незавершанага; прадаўжэнне (напр., артыкула, падзеі).

Гэта дарога — п. магістралі.

П. рамана ў наступным нумары часопіса.

◊

На працягу чаго, прыназ. — у час чаго-н.

Званілі на працягу ўсёй гадзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прасёлак ’грунтавая дарога паміж невялікімі населенымі пунктамі’ (ТСБМ). Рус. прасёлак ’тс’. Конфікснае ўтварэнне пра- і ‑ак ад сяло (гл.). Першапачаткова ’дарога паміж двума сёламі, праз сяло’ (гл. Фасмер, 3, 377).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)