галасі́на, ‑ы, м.

Разм. Пра моцны або грубы голас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

візгатлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і вісклівы. Візгатлівы голас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свёкраў, ‑ава.

Які належыць свёкру. [Зося] пазнала свёкраў голас. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

klangor, ~u

м. курлыканне (жураўліны голас)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przepity

спіты;

głos przepity — спіты голас

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zdarty :

zdarty głos — сіпаты (сарваны) голас

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

alto [ˈæltəʊ] n. (pl. -os) mus.

1. кантра́льта; альт (голас)

2. альт (музычны інструмент)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

aye [aɪ]n., interj. голас «за»; так;

The ayes have it. Большасць галасоў – «за».

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

надтрэ́снуты, ‑ая, ‑ае.

1. З невялікай трэшчынай. Надтрэснутая талерка. Надтрэснутае люстра.

2. перан. Які дрыжыць, хрыпіць (пра голас, гукі і пад.). Голас Ніканора знізіўся, стаў надтрэснутым і хрыплым. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрыплава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі хрыплы, з хрыпатой. Хрыплаваты стогн. □ Голас з сянец чуваць быў малады, жаночы, прывабны, хрыплаваты ад сну. Чорны. Нечы слабы, хрыплаваты голас спяваў незнаёмую песню. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)