ацані́ць, ацаню́, ацэ́ніш, ацэ́ніць; ацэ́нены;
1. каго-што. Вызначыць цану каго-, чаго
2. што. Устанавіць узровень, ступень падрыхтаванасці.
3.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ацані́ць, ацаню́, ацэ́ніш, ацэ́ніць; ацэ́нены;
1. каго-што. Вызначыць цану каго-, чаго
2. што. Устанавіць узровень, ступень падрыхтаванасці.
3.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
утыліта́рны
(
1) прасякнуты імкненнем да матэрыяльнай выгады, карысці (
2) прыкладны, вузкапрактычны (
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
салі́дны
1. (моцны) solíd(e); háltbar, gründlich (грунтоўны);
салі́дныя
2. (пра чалавека) solíd(e), ernst; bejáhrt, bei Jáhren (пажылы)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
АНТАНІМІ́Я,
тып семантычных адносін лексічных адзінак, якія маюць процілеглае значэнне (антонімаў). Антанімічныя пары належаць да адной часціны мовы: назоўнікаў («дабро — зло»), прыметнікаў («шырокі — вузкі»), дзеясловаў («браць — аддаваць»), прыслоўяў («далёка — блізка»). Паводле структуры падзяляюцца на аднакарэнныя («замкнуць — адамкнуць») і рознакарэнныя («сумны — вясёлы»). Вылучаюць поўную, няпоўную (частковую) і кантэкстуальную антанімію. Поўныя антонімы адрозніваюцца ўсімі сваімі значэннямі («будаваць — разбураць»); частковыя супрацьпастаўляюць па адным або некалькіх значэннях («радасць — смутак»); кантэкстуальныя ўспрымаюцца толькі ў пэўным кантэксце: «Ласка і гнеў, ціша і бура! Я вітаю вас, калі вы прыходзіце ў сваім часе, калі выконваеце вы адвечную волю жыцця» (Я.Колас). Мнагазначнае слова можа мець антонімы да кожнага ці некалькіх сваіх значэнняў («глыбокая рака — мелкая рака», «глыбокія
Г.К.Усціновіч.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
се́йбіт, ‑а,
Той, хто сее зерне, засявае зямлю насеннем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спрактыкава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца;
1. Набыць вопыт, навык.
2. Даведацца на практыцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фундамента́льны
(
1) вялікі, трывалы, моцны (
2) асноўны, галоўны (
3) грунтоўны, салідны (
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
door
1) дзьве́ры
2) до́ступ -у
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
грунто́ўны
1. (пра чалавека) gründlich; solíd(e);
2. (пра кнігу,
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
эксперты́за
(
вывучэнне спецыялістам (экспертам) пытанняў, для вырашэння якіх патрэбны спецыяльныя
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)