белабры́сы, ‑ая, ‑ае.

Разм. У якога белыя, светлыя бровы, вейкі і валасы. Ля прычалу проста на мурагу сядзелі дзве жанчыны і белабрысы хлопец. Асіпенка. // Вельмі светлы, бялявы (пра валасы, бровы, вейкі). [Стась] сцягнуў на лбе белабрысыя бровы і адвярнуўся. Чорны. Слава заўсёды быў дагледжаны, як лялька: белабрысыя валасы былі акуратна зачасаныя, твар заўсёды чысценькі, умыты. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jet black [ˌdʒetˈblæk] adj. чо́рны як смоль;

jetblack hair чо́рныя як смоль валасы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

windswept [ˈwɪndswept] adj. незакры́ты ад ве́тру;

windswept hair валасы́, які́я раскудла́чыліся ад ве́тру

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

загла́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

1. Выраўнаваць, зрабіць гладкім (што-н. няроўнае, змятае).

З. зямлю лапатай.

З. валасы рукой.

2. перан. Змякчыць.

З. віну.

|| незак. загла́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́галіць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

Зрэзаць брытвай валасы на чым-н.; выбрыць.

|| незак. выго́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| зак., звар. вы́галіцца, -люся, -лішся, -ліцца; незак. выго́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бялёсы wéißlich, fáhlweiß;

бялёсыя валасы́ wéißblonde Háare

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прыліза́ць, прылі́зваць (валасы) glatt kämmen, stríegeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

шаўкаві́сты séiden, séidenartig;

шаўкаві́стыя валасы́ séidiges [séidenweiches] Haar

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Прыталаска́ць ’цягаць за валасы’ (Нас.). Да таласка́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адро́слы, ‑ая, ‑ае.

Які адрос пасля стрыжкі, скошвання. Адрослыя валасы. Адрослая атава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)