русава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі, злёгку русы. Русаватая дзяўчына. Русаватыя валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перафарбава́цца, -бу́юся, -бу́ешся, -бу́ецца; -бу́йся; зак.

1. Пафарбаваць свае валасы ў іншы колер.

2. перан. Крывадушна прыкінуцца прыхільнікам каго-, чаго-н. (разм.).

П. ў добразычліўца.

|| незак. перафарбо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчаса́ць¹, -чашу́, -чэ́шаш, -чэ́ша; -чэ́шам, -чэ́шаце, -чэ́шуць; -чашы́; -часа́ны іэ́саны; зак., што.

Расправіць, разраўняць, прыгладзіць грэбенем.

Р. валасы.

Р. бараду.

|| незак. расчэ́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расчэ́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спы́рснуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак., каго-што.

Пырскаючы на каго-, што-н., намачыць, апырскаць.

С. бялізну.

С. валасы лакам.

|| незак. спы́рскваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. спы́рскванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лафатры́хі

(ад гр. lophos = пучок + thriks, -ichos = валасы)

бактэрыі з пучком жгуцікаў на адным з канцоў клеткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

usraufen

vt вырыва́ць; выдзіра́ць, вышчы́кваць (валасы, траву і г.д.)

sich die Hare ~ — рваць на сабе́ валасы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыгла́дзіць сов., прям., перен. пригла́дить;

п. валасы́ — пригла́дить во́лосы;

п. стыль — пригла́дить стиль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пэ́тлахі груб. ’непрычасаныя валасы’ (дзятл., Сцяшк. Сл.), фразеалагізм згарэць з пэтлахамі ’згарэць датла’ (зэльв., Жыв. сл.). Экспрэсіўнае ўтварэнне ад па́тлы ’доўгія неахайныя валасы’ (гл. патла́ты) пад уплывам пэ́йсахі ’тс’. (гл. пэйс).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́галіцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Збрыць на сваім твары валасы, выбрыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закудла́ціць, ‑лачу, ‑лаціш, ‑лаціць; каго-што.

Зрабіць кудлатым; скудлаціць. Закудлаціць валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)