утру́ска, ‑і,
1. Змяншэнне
2. Колькасць страчанага ў выніку перавозу, перасыпання чаго‑н. сыпучага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
утру́ска, ‑і,
1. Змяншэнне
2. Колькасць страчанага ў выніку перавозу, перасыпання чаго‑н. сыпучага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Феми́да
1.
весы́ Феми́ды
служи́тели Феми́ды
храм (алта́рь) Феми́ды храм (алта́р) Фемі́ды;
2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дава́жыць
1. (дадаць пэўную колькасць, да поўнай
2. (скончыць узважванне) das Ábwiegen (áb)schlíeßen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
усу́шка
1.
2.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
лі́бра
(
1) адзінка
2) друкарская мера паперы, роўная 25 аркушам;
3) мера
4) грашовая адзінка Перу з 1897 да 1930 г. (замест яе быў уведзены соль2).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
метацэ́нтр
(ад мета- + цэнтр)
пункт перасячэння лініі, якая праходзіць праз цэнтр
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
этало́н
(
1) дакладны ўзор устаноўленай адзінкі вымярэння (
2)
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
БЯЗМЕ́Н,
1) даўняя ручная рычажная вага. Металічны або драўляны стрыжань з нанесенай шкалой і рухомым пунктам апоры (пятлёй). На адным канцы меў місачку або кручок, дзе клалі або падвешвалі груз, другі, патоўшчаны канец, служыў гірай. Карысталіся бязменам звычайна для вызначэння масы (
2) Даўняя адзінка масы. У 16—17
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
лека́ж
(
страта
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ця́жкі, -ая, -ае і цяжкі́, -а́я, -о́е.
1. Які мае вялікую вагу або з грузам вялікай
2. Пазбаўлены лёгкасці, хуткасці (пра паходку, рух
3. Які робіць уражанне вялікай
4. Масіўны, грувасткі, вялікі.
5. Які нялёгка зразумець; складаны, няясны (пра стыль, мову
6. Моцны.
7. Які патрабуе высілкаў, нялёгкі для выканання; турботны, складаны.
8. Моцны, балючы, глыбокі.
9. Які доўга і дрэнна ператраўліваецца (пра ежу).
10. Пра ступень хваробы: моцны, небяспечны.
11. Які прыносіць клопат, турботы каму
12. Змрочны, невясёлы, сумны.
13. Удушлівы, непрыемны (пра паветра, пах
Цяжкая вада — ізатопная разнавіднасць вады, у якой звычайны вадарод часткова або поўнасцю заменены цяжкім вадародам.
Цяжкая прамысловасць — прамысловасць па вырабе сродкаў вытворчасці.
Цяжкія металы — металы з удзельнай вагой звыш 5 грамаў.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)