gross​2 [grəʊs] adj.

1. econ. агу́льны, валавы́;

gross income валавы́ дахо́д;

gross weight вага́ бру́та

2. гру́бы, відаво́чны; абура́льны;

a gross error гру́бая памы́лка;

a gross lie відаво́чная/абура́льная хлусня́

3. гру́бы, няве́тлівы;

4. празме́рна то́ўсты, сы́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

decymalny

decymaln|y

дэцымальны; дзесятковы;

system ~y — дзесятковая сістэма;

waga ~a — дзесятковая вага;

гл. dziesiętny

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

няпо́ўны únvollständig; nicht voll; únvollzählig (паводле колькасці);

няпо́ўная вага́ kein vólles Gewícht;

працава́ць няпо́ўн рабо́чы дзень Téilzeit árbeiten;

няпо́ўны сказ грам únvollständiger Satz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Ко́варат 1 ’калаўрот’ (Нар. словатв.). Гл. калаўрот.

Ко́варат 2 ’асвер, саха ў студні, вага ў студні’, ’вароты ў плоце, вясковыя весніцы’, ’ствол дрэва з суком, да якога прыбіваюцца дошкі варот’ (Сл. паўн.-зах., Нар. сл., З нар. сл., Сцяшк., Бяльк.). Гл. коварат 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Свір ‘вага ў студні з жураўлём’ (Касп.; швянч., ігн., Сл. ПЗБ). Параўноўваецца з літ. svir̃tis ‘калодзежны журавель’. Гл. свер, асвер; варыянтнасць вакалізму тлумачыцца запазычаннем з розных крыніц (гл. Анікін, Опыт, 91) і адлюстроўвае аблаўтныя адносіны ў балтыйскіх мовах (Краўчук, Лекс. балтызмы, 15).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Стрэ́ліца ‘стрэлкаліст, Sagittaria L.’ (Байк. і Некр., Кіс.), стрэлі́ца ‘вага ў студні з жураўлём’ (добр., ДАБМ, камент., 809). Да страла 1 (гл.) з-за знешняга падабенства; да словаўтварэння параўн. славен. strelica ‘страла’. Этымон адлюстраваны і ў навуковай назве расліны, суадноснай з лацінскай, параўн. sagitta ‘страла’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ле́вый

1. прил., в разн. знач. ле́вы;

2. сущ., полит. ле́вы, -вага м.;

◊

встать с ле́вой ноги́ уста́ць з ле́вай нагі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

участко́вый

1. прил. участко́вы;

участко́вая избира́тельная коми́ссия участко́вая вы́барчая камі́сія;

участко́вый врач участко́вы ўрач;

2. сущ. (милиционер), разг. участко́вы, -вага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

сярэ́дні, -яя, -яе.

1. Які знаходзіцца ў сярэдзіне, паміж якімі-н. крайнімі пунктамі, велічынямі і пад.; прамежкавы.

Сярэдняе цячэнне ракі.

С. ўзрост.

2. Які ўяўляе сабой велічыню, атрыманую дзяленнем сумы некалькіх велічынь на іх колькасць.

Сярэдняя зарплата за год.

Сярэдняя вага.

Сярэдняя хуткасць цягніка.

Сярэдняе (наз.) арыфметычнае.

3. Пасрэдны; ні добры, ні благі.

С. студэнт.

Сярэднія поспехі.

4. Не вышэй звычайнага ўзроўню, нормы.

Сярэднія патрабаванні.

Чалавек сярэдняга росту.

○

Сярэдняе вуха — поласць за барабаннай перапонкай, перад унутраным вухам.

◊

Вышэй (ніжэй) сярэдняга — вышэй (ніжэй) якой-н. нормы.

У сярэднім — зыходзячы з сярэдніх велічынь, паказчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

lever

[ˈlevər]

1.

n.

падва́жнік -а m.; ва́га f., вага́р -а́, рыча́г -а́ m.

control lever — вага́р кірава́ньня

2.

v.

падыма́ць падва́жнікам, ва́гай, рычаго́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)