бага́та,

1. Прысл. да багаты (у 1, 2 і 3 знач.).

2. Разм. Многа, у вялікай колькасці. Багата дзён прайшло. Багата вады ўцякло. □ Навокал было багата нерасталага снегу. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагаво́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае многа вады; паўнаводны (пра рэкі, вадаёмы). Быстры мнагаводны Нёман не захапляў доктара-рыбалова. Васілевіч.

2. Багаты вадой, вільгаццю; які добра арашаецца. Мнагаводны край.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

plentiful [ˈplentɪfəl] adj. бага́ты, шчо́дры;

plentiful supply вялі́кі запа́с;

Opportunities to practise the language are plentiful. Магчымасці папрацаваць з мовай − вялікія.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hearty [ˈhɑ:ti] adj.

1. шчы́ры, сардэ́чны;

a hearty welcome гасці́нны прыём

2. вялі́кі, бага́ты;

have a hearty breakfast сы́тна/до́бра пасне́даць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бан

(серб. ban, ад тур. bajan = багаты)

1) уладар вобласці ў старажытнай Харватыі;

2) кіраўнік аўтаномнай Харватыі ў 1939—1941 гг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Паспо́раваць ’прыспешваць’ (навагр., Сл. ПЗБ). Утворана пры дапамозе прыстаўкі па‑ (< прасл. po‑) ад прыметніка sporъ > ц.-слав. споръ ’багаты, пышны’, рус. спорый, укр. спбрий ’хуткі’, бел. спорны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

forsiasty

разм. вельмі багаты, заможны, маетны, пры грашах, багаценькі, грашавіты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зачарава́нне, ‑я, н.

Стан таго, хто адчувае на сабе чароўную сілу каго‑, чаго‑н. Музыка быў дужа багаты на тую высакародную старэчую прыгажосць, якая міжвольна выклікае павагу і зачараванне. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

1. Паклікаць каго‑н. Пагукалі дзяцей у дом.

2. і без дап. Гукаць некаторы час. Пагукала ў дзверы тройчы, — Спаў багаты грозны дом... Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умудро́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікія веды, набыў багаты жыццёвы вопыт. На душы ў Таццяны разлілася цеплыня, агарнула радасць, што яна спраўдзіла надзеі гэтай добрай, умудронай жыццёвым вопытам жанчыны. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)