Бэ́йбас нехлямяжы чалавек, гультай’ (Касп.). Укр. бе́йбас ’дурань, вялікі нехлямяжы чалавек’, рус. дыял. бейбас ’дурань’. Таго ж паходжання, што і ба́йбас (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзіклі́вы

1. (застенчивый) ди́кий;

~вае дзіця́ — ди́кий ребёнок;

2. (угрюмый, избегающий общения) необщи́тельный, нелюди́мый;

дз. чалаве́к — нелюди́мый челове́к, нелюди́м;

3. (о животном) дича́щийся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праўдзі́вы правди́вый; (соответствующий действительности — ещё) и́стинный, по́длинный;

п. чалаве́к — правди́вый челове́к;

~вая апо́весць — правди́вая по́весть;

~вае адлюстрава́нне жыцця́ — правди́вое (и́стинное, по́длинное) отображе́ние жи́зни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́сны I (невосприимчивый к новому, отсталый) ко́сный;

к. чалаве́к — ко́сный челове́к;

~ныя по́гляды — ко́сные взгля́ды;

к. ро́зум — ко́сный ум

ко́сны II, см. касцявы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пісьме́нны

1. прил., прям., перен. гра́мотный;

п. чалаве́к — гра́мотный челове́к;

п. інжыне́р — гра́мотный инжене́р;

~нная рабо́та — гра́мотная рабо́та;

2. в знач. сущ. гра́мотный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчо́дры в разн. знач. ще́дрый;

ш. чалаве́к — ще́дрый челове́к;

~рыя дары́ — ще́дрые дары́;

ш. на абяца́нні — ще́дрый на обеща́ния;

~рай руко́й — не скупя́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звышчалаве́к, ‑а; мн. звышчалавека ‑аў; м.

У рэакцыйнай філасофіі — чалавек вялікай сілы волі, прызваны кіраваць; індывідуаліст, які ставіць сябе вышэй за грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жох, ‑а, м.

Разм. Хітры чалавек; ашуканец, прайдзісвет. Скажу вам быль, не плётку, Пра жоха аднаго, Дзяўчаты і малодкі, Пабойцеся яго. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жылава́ты, ‑ая, ‑ае.

Мускулісты, жылісты. Андрэй сустрэў Арлоўскага на ганку. Гэта быў высокі худы чалавек, крыху сутулы, з вялізнымі жылаватымі рукамі. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забяспе́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад забяспечыць.

2. у знач. прым. Які не адчувае матэрыяльных нястач. Забяспечаны чалавек. Забяспечанае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)