Verbum

байко́т, -у, М -ко́це, мн. -ы, -аў, м.

Спосаб уздзеяння на асобу, арганізацыю, дзяржаву і пад., калі цалкам або часткова спыняюцца адносіны з імі.

Аб’явіць б. бракаробам.

браджэ́нне, -я, н.

1. Працэс распаду арганічных рэчываў пад уплывам мікраарганізмаў.

2. перан. Хваляванне, узбуджэнне.

Б. сярод рабочых.

|| прым. брадзі́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Б. чан.

бу́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, буд, ж.

1. Крытая скурай або брызентам карэта, брычка, воз і пад.

2. Верх над карэтай, брычкай.

3. Шалаш, будан.

адналю́б, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які ўсё жыццё верны адной сваёй любові, аднаму захапленню і пад.

|| ж. адналю́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак.

адпячы́ся, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -пячэ́цца, -пяку́цца, -пёкся, -пякла́ся, -ло́ся; зак.

Перасядзець у печы, перапячыся (пра хлеб і пад.).

Хлеб адпёкся.

|| незак. адпяка́цца, -а́ецца.

азі́мы, -ая, -ае.

1. Які высяваецца, прарастае і кусціцца восенню, зімуе пад снегам, а потым летам спее.

Азімая пшаніца.

2. у знач. наз. азі́мыя, -ых.

Падкормка азімых.

аната́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (спец.).

Кароткая характарыстыка кнігі, артыкула і пад., якая ў асноўным перадае іх змест, дае ацэнку.

А. падручніка.

|| прым. анатацы́йны, -ая, -ае.

абраўнава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ну́ецца; зак.

Зрабіцца роўным, гладкім; выраўняцца (аб краях, паверхні чаго-н.).

Свежы насып абраўнаваўся пад коламі машын.

|| незак. абраўно́ўвацца, -аецца.

абру́бак, -бка, мн. -бкі, -бкаў, м.

1. Адсечаная частка дрэва, палена і пад.

2. Тое, ад чаго адсечана якая-н. частка.

А. хваста.

|| прым. абру́бачны, -ая, -ае.

агаро́дніна, -ы, ж., зб.

Агародныя плады і зеляніна, якія скарыстоўваюцца ў ежу (агуркі, цыбуля, морква, буракі і пад.).

Суп з агародніны.

|| прым. агаро́днінны, -ая, -ае.

Агароднінная база.