Звя́га ’прыстасаванне; надакучлівы брэх сабакі’, маг. ’брахлівы сабака; пра чалавека’ (Янк. Мат.). Рус. дыял. звя́га, смал., пск. ’гаўканне; брэх лісы’, ’сварка’, ’бурчанне’, вяцк. ’надакучлівы чалавек’, цвяр., пск., алан. ’пустаслоў’, укр. звяга ’гаўканне, сварка’. Ст.-рус. звяга ’непатрэбная балбатня’ (Курбскі, XVI XVII стст.). Прасл. дыял. zvęga ўзыходзіць да і.-е. кораня *gʼhu̯en‑ з балта-слав. падаўжэннем ‑g‑. Роднасныя літ. žvéngti, лат. zvìegt ’іржаць’. Гл. звяк, звінець. Покарны, 1, 491; Траўтман, 374; Фасмер, 2, 88.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ураста́ць, урасці́ hininwachsen* vi (s), inwachsen* vi (s), Wrzel fssen; перан (укараняцца) Bden fssen; sich inleben (пра чалавека);

ён як у зямлю́ ўро́с er steht (da) wie ngewurzelt [gebnnt]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

няго́дны разм

1. (пра чалавека) gemin, nederträchtig;

2. (непрыдатны) ntauglich;

няго́дны да ўжыва́ння nbenutzbar; nbrauchbar; ngenießbar (пра страву);

няго́дны да піцця́ nicht trnkbar;

няго́дны да вайско́вай слу́жбы denstuntauglich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

алахо́ры

(ад ала- + гр. choreo = перасоўваюся)

расліны, якія распаўсюджваюцца пры дапамозе знешніх фактараў (ветру, вады, жывёл, чалавека).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

алігафрэні́я

(ад аліга- + гр. phren = розум)

прыроджанае або набытае ў раннім узросце псіхічнае недаразвіццё чалавека (параўн. дэменцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

антрапаге́я

(ад антрапа- + гр. ge = Зямля)

сукупнасць экасістэм, якія ствараюцца ў выніку творчай або разбуральнай дзейнасці чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

антрапапаты́зм

(ад антрапа- + гр. pathos = адчуванне)

перанясенне псіхічных уласцівасцей чалавека на жывёл, міфічных істот і нежывыя прадметы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

антырабі́чны

(ад анты- + лац. rabies = шаленства)

звязаны з прышчэпкамі, якія ахоўваюць чалавека або жывёліну ад захворвання шаленствам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аскары́ды

(н.-лац. ascaridae, ад гр. askarides)

сямейства гельмінтаў класа нематодаў, паразітуюць у кішэчніку млекакормячых і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

афілія́цыя

(ад англ. affiliate = далучацца, устанаўліваць сувязі)

псіх. імкненне чалавека быць сярод людзей; павялічваецца ў час небяспекі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)