arch2 [ɑ:tʃ] adj. (часта неадабральна) хі́тры (пра позірк, усмешку); спры́тны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sensuous [ˈsenʃuəs] adj. пачуццёвы (пра ўспрыманне);

sensuous poetry эмацы́йна насы́чаная паэ́зія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

solvent2 [ˈsɒlvənt] adj. плацежаздо́льны (пра фірму, асобу і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зляпі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., зле́піцца; зак. (разм.).

Пра што-н. клейкае, ліпкае: змацавацца, злучыцца.

Лісты кнігі зляпіліся.

|| незак. зле́плівацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

карага́ч, -а́ і (пра драўніну і зб.) -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Паўднёвае дрэва ці куст сямейства вязавых; бераст.

|| прым. карага́чавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

настая́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -стаі́ць; зак., чаго (разм.).

Пра хатнюю жывёлу: ператварыць подсціл у гной.

|| незак. насто́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нахвалі́цца, -валю́ся, -ва́лішся, -ва́ліцца; зак.

1. Нагаварыць пра сябе многа добрага.

2. кім-чым. Вельмі пахваліць (звычайна з адмоўем).

Маці сынам не нахваліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паабмярза́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

Абмерзнуць, абледзянець — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Тратуары паабмярзалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паадзява́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца; зак.

Адзецца, убрацца — пра ўсіх, многіх.

Дзяўчаты паадзяваліся ва ўсё святочнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паадсыпа́цца¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; зак.

Адсы́пацца — пра нейкую колькасць чаго-н. ад усяго або ў многіх месцах.

Атынкоўка паадсыпалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)