дэ́рма

(гр. derma = скура)

злучальна-тканкавая частка скуры ў пазваночных жывёл і ў чалавека, якая знаходзіцца пад эпідэрмісам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

крустулі́на

(н.-лац. crustulina)

павук сям. цянётнікаў, які жыве на паверхні глебы, у імху, лясным подсціле, пад камянямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

крыптані́м

(ад крыпта- + гр. onyma = імя)

літара або літары, якія часам ставяць аўтары пад сваімі творамі замест подпісаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

крыптафі́ты

(ад крыпта- + -фіты)

травяністыя расліны, у якіх пупышкі аднаўлення знаходзяцца ў глебе (геафіты) або пад вадой (гідрафіты).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

электрата́ксіс

(ад электра + таксісы)

рух мікраарганізмаў, іх клетак і арганоідаў пад уздзеяннем электрычнага току; адна з форм — гальванатаксіс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

derail

[di:ˈreɪl]

1.

v.t.

1) пуска́ць пад адхо́н

2) Figur. выбіва́ць з каляі́ны

2.

v.i.

сыхо́дзіць з рэ́ек (пра цягні́к)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

subject to

а) пад ула́дай, уплы́вам

б) схі́льны да

subject to colds — схі́льны да засту́ды

в) зале́жны ад чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ну́мар, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Парадкавы лік прадмета ў шэрагу яму падобных.

Н. тэлефона.

Н. білета.

2. Прадмет, абазначаны пэўным лікам па парадку.

Святочны н. газеты.

3. Жэтон, планка, ярлык і пад. з адбіткам або малюнкам лічбы.

4. Размер адзення, абутку і інш.

5. Асобны пакой у гасцініцы, лазні і пад.

6. Асобнае закончанае выступленне артыстаў (у тэатры, на канцэрце і пад.).

Сольны н.

7. перан. Які-н. нечаканы, дзіўны ўчынак (разм.).

Выкінуць н.

|| памянш. нумаро́к, -рка́, мн. -ркі́, -рко́ў, м. (да 1 і 5 знач.).

|| прым. нумарны́, -а́я, -о́е (да 1 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сало́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Памяшканне для дэманстрацыі тавараў і пад., а таксама крама для продажу прадметаў гандлю, мастацкіх вырабаў і твораў мастацтва або атэлье, цырульня і пад., дзе заказы выконваюцца па-майстэрску.

Мастацкі с.

С. жаночага адзення.

С.-цырульня.

2. Парадная гасціная або зала для прыёму гасцей у багатым доме (уст.), а таксама агульная гасціная ў атэлі, гасцініцы.

3. Літаратурны або грамадска-палітычны гурток з вядомых асоб арыстакратычнага асяроддзя, якія збіраліся ў доме якой-н. прыватнай асобы (уст.).

4. Унутранае памяшканне аўтобуса, самалёта, цеплахода для пасажыраў, а таксама зала для чакання ў цырульні, атэлье і пад.

|| прым. сало́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Schutz

m -es

1) (vor D, gegen A) абаро́на, засцяро́га (ад каго-н., ад чаго-н.)

únter j-s ~ stéhen* — быць пад чыёй-н. абаро́най

~ léisten — абараня́ць, засцерага́ць

j-m ~ (und Schirm) bíeten* [gewähren] — узя́ць каго́-н. пад сваю́ абаро́ну, засцерага́ць каго́-н.

sich únter j-s ~ begében* — стаць пад чыю́-н. абаро́ну

únter dem ~ der Nacht [der Dúnkelheit] — пад по́крывам но́чы

2) ахо́ва (мяжы, лясоў і г.д.)

~ von Mútter und Kind — ахо́ва ма́ці і дзія́цці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)