Verbum

няўро́блены, -ая, -ае.

Які ніколі або даўно не ўрабляўся (пра зямлю, глебу і пад.).

Яго больш за ўсё хвалявала няўробленая зямля.

|| наз. няўро́бленасць, -і, ж.

пада..., прыстаўка.

Ужыв. замест «пад...»:

1) перад збегам зычных, напр.: падагнаць, падарваць;

2) перад зычнымі, пасля якіх пішацца мяккі знак або апостраф, напр.: падалью, падаб’ю.

падмя́ць, -дамну́, -дамне́ш, -дамне́; -дамнём, -дамняце́, -дамну́ць; -дамні́; -мя́ты; зак., каго-што.

Наваліўшыся, прыдушыць.

П. пад сябе праціўніка (у барацьбе).

|| незак. падміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

лясга́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: лясная гаспадарка — прадпрыемства, якое займаецца ўлікам і выкарыстаннем ляснога фонду, развядзеннем лесу і пад.

|| прым. лясга́саўскі, -ая, -ае.

ме́неджар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па кіраванні працэсамі ў розных сферах чалавечай дзейнасці, арганізацыі дзейнасці банкаў, кампаній, фінансавых устаноў і пад.

Падрыхтоўка менеджараў.

накле́йка, -і, ДМ -кле́йцы, ж.

1. гл. наклеіць.

2. мн. -і, -кле́ек. Этыкетка, ярлык і пад., якія наклеены на што-н.

Н. на чамадане.

разбалабо́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што (разм.).

Разнесці чуткі, пагалоскі і пад.; раззваніць, разбалбатаць.

Р. чуткі на ўсю вёску.

|| незак. разбалабо́ньваць, -аю, -ае, -ае.

самаго́н, -у, м. і самаго́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

Самаробная гарэлка са злакаў, цукру, караняплодаў, садавіны і пад.

|| прым. самаго́нны, -ая, -ае.

С. апарат.

блю́да, -а, М -дзе, мн. -ы, блюд, н.

Вялікая талерка круглай або авальнай формы, на якой падаецца да стала смажаніна, печыва і пад.

Фарфоравае б.

бортрады́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Член лётнага экіпажа (самалёта, верталёта і пад.), які падтрымлівае сувязь з зямлёй і адказвае за стан радыёапаратуры.