es sieht so aus, als könne er kein Wässerchen ~ — здае́цца ён і вады́ не закаламу́ціць
2) затума́ньваць; азмро́чваць (радасць)
kein Wölkchen trübte den Hímmel — на не́бе не было́ ні во́блачка
2.
(sich) затума́ніцца
der Hímmel trübte sich — не́ба захму́рылася
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пы́рскаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1.чым. Раскідаць кроплі вадкасці, іскры, дробныя часцінкі чаго‑н. Калі Павел прыбег на панскі двор, там ужо было многа крошынцаў, а маленькі вёрткі чыноўнік Нервалодаў нешта крычаў і пырскаў слінаю на сялян.С. Александровіч.Язэп бачыў, як тол знік пад вадой, як цягнуў у глыбіню шнур, як той гарэў і пырскаў іскрамі.Асіпенка.// Рассейваць кроплі вады або якой‑н. вадкасці куды‑н. з якой‑н. мэтай. Маці набірае з конаўкі поўны рот вады і пырскае ў мой твар.Бядуля.[Тася Кабрынец] да свірна прыйшла, дзе пратручваюць сяброўкі льнасемя. Пырскаюць на яго спецыяльным растворам.Бялевіч.
2. Разлятацца, рассейвацца кроплямі, дробнымі часцінкамі. Афіцэр крычыць, аж пена з рота пырскае.Кулакоўскі.[Яўхім і Рыгор] удвух ідуць мокрым поплавам і вада пырскае з-пад іх ног.Чорны./ Пра дробны дождж. Пачаў пырскаць дробны дожджык, але цяпер ён быў няшкодным, нават адкрытае вогнішча ад гэтага не цярпела.Маўр.//перан. Моцна выяўляцца (пра пачуцці, настрой). [Злосць] поўніла ўсю .. істоту [Соміка], пералівалася цераз берагі, пырскала, біла фантанам.Крапіва.Гуллівы настрой, здавалася, так і пырскаў з.. [Таніных] агністых вачэй.Марціновіч.
3. Імкліва разбягацца, скакаць, накіроўвацца ў розныя бакі. Бясконцым.. хорам сакаталі конікі і пырскалі з-пад ног на ўсе бакі.Дуброўскі.
4. Не стрымаўшыся, пачаць смяяцца. Палашка грозна аглядала.. [дзяўчат] і выходзіла. Дзяўчаты не вытрымлівалі і дружна пырскалі смехам.Лынькоў.Шапталіся, паціху пырскалі ад смеху.Пянкрат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
jet
I[dʒet]1.
n.
1) мо́цны струме́нь (вады́, па́ры, га́зу)
2) вы́пуск -а m., гарлаві́на f.; фарсу́нка f.
3) рэакты́ўны самалёт або́ рухаві́к
2.
adj.
рэакты́ўны
3.
v.i.
1) біць, цячы́ струме́нем, струме́ніць
2) лётаць рэакты́ўным самалётам
II[dʒet]1.
n.
1) Min. гага́т -а m. (род каме́ннага ву́галю)
2) бліску́чы чо́рны ко́лер
2.
adj.
1) гага́тавы
2) бліску́чага чо́рнага ко́леру
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
buoy
[ˈbu:i]1.
n.
1) буй, бу́я m.; вяха́f., pl. ве́хі (на вадзе́)
2) выратава́льная ку́ртка, выратава́льны по́яс або́ круг
2.
v.t.
1) абазнача́ць буя́мі
2) трыма́ць на паве́рхні
3.
v.i.
трыма́цца на вадзе́
to buoy up —
а) трыма́цца на паве́рхні вады́, не тану́ць
б) падтры́мваць, падыма́ць дух, падбадзёрваць
She buoyed up his hopes with promises — Яна́ падтры́мвала у ім надзе́ю абяца́нкамі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
furrow
[ˈfɜ:roʊ]1.
n.
1) баразна́, баразёнка f.
2) каляі́на f. (ад ко́лаў), жо́лаб -у m. (размы́ты вадо́ю), разо́ра f.
3) скла́дка, змо́ршчына f.
4) Poet.
а) ральля́f.
б) ні́ва f.; по́ле n.
2.
v.t.
1) ара́ць
2) баразьні́ць
3) мо́ршчыць, утвара́ць мо́ршчыны
4) расьсяка́ць (хва́лі, паве́тра)
3.
v.i.
1) мо́ршчыцца (пра твар), зьбіра́цца ў маршчы́ны
2) рабаці́цца (пра паве́рхню вады́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гарызо́нтм., в разн. знач. горизо́нт;
зні́кнуць за ~там — скры́ться за горизо́нтом;
ні во́блачка на ~нце — ни о́блачка на горизо́нте;
шыро́кі г. — широ́кий горизо́нт;
паліты́чны г. — полити́ческий горизо́нт;
г. вады́ — горизо́нт воды́;
рабо́та ў ша́хтах вядзе́цца не́калькімі ~тамі — рабо́та в ша́хтах ведётся не́сколькими горизо́нтами;
◊ зні́кнуць з ~та — исче́знуть с горизо́нта;
з’яві́цца на ~нце — появи́ться на горизо́нте
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дляпредлог срод. для;
падару́нкі д. дзяце́й — пода́рки для дете́й;
ме́сца д. стая́нкі — ме́сто для стоя́нки;
непраніка́льна д. вады́ — непроница́емо для воды́;
д. яго́ гэ́та лёгкая спра́ва — для него́ это лёгкое де́ло;
ён до́бра развіты́ для свайго́ ўзро́сту — он хорошо́ ра́звит для своего́ во́зраста;
◊ д. адво́ду вачэ́й — для отво́да глаз;
д. прылі́ку — для прили́чия;
д. прыклёпу — для ви́димости
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нагрэ́цьсов.
1. (сделать горячим или тёплым) нагре́ть; (до высокой температуры — ещё) накали́ть, раскали́ть; (воды и т.п. — ещё) согре́ть;
со́нца ~рэ́ла пясо́к — со́лнце нагре́ло песо́к;
н. жале́за дачы́рвана — нагре́ть (накали́ть, раскали́ть) желе́зо до́красна́;
н. кацёл вады́ — согре́ть котёл воды́;
2. (помещение) натопи́ть;
3.перен., разг. (обмануть) нагре́ть;
н. на мільён рублёў — нагре́ть на миллио́н рубле́й;
◊ н. ру́кі — нагре́ть ру́ки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́пас
1. Месца каля вады, дзе пасуць жывёлу (БРС).
2. Месца каля двароў, дзе пастух збірае статак; выган (Жытк.). Тое ж вы́пасак (Слаўг., Шчуч.), вы́пуск, вы́пусак (Слаўг.).
□ ур. Выпасак (лог) сярод в. Шаламы Слаўг.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
дапасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што да каго-чаго.
1.Разм. Падагнаць; прыладзіць. Трэба дапасаваць лубяныя ніці-стужкі да дзірак такім чынам, каб ніводная кропля вады не пранікла.Маўр.// Зрабіць што‑н. супадаючым у часе з чым‑н. Дапасаваць выпуск насценнай газеты да святочнага дня.// Аднесці, прымяніць. Да Якуба Коласа, так як і да яго вялікага друга і саратніка Янкі Купалы, можна дапасаваць словы, сказаныя А. М. Горкім пра Пушкіна: «Ён у нас — пачатак усіх пачаткаў».Лужанін.
2. Паставіць залежнае слова ў тым самым родзе, ліку, склоне або асобе, у якім стаіць галоўнае слова. Дапасаваць прыметнік да назоўніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)