rolniczy

rolnicz|y

сельскагаспадарчы; аграрны;

szkoła ~a — сельскагаспадарчая школа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

забі́тасць, ‑і, ж.

Стан запалоханасці, прыніжанасці, атупення. Ды і як жа не быць .. [жанчыне] цёмнай, забітай, калі сотні год стваралі гэту цемру і забітасць усе: царскі ўрад, школа, царква. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вялі́зарны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і велізарны. Вакол яго [лектара] вясёла Красуюцца з цаглін — Вялізарная школа, Прасторны магазін. Броўка. У кутку грамоздна асеў вялізарны нязграбны ложак з грудам падушак. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глуханямы́, ‑ая, ‑ое.

Пазбаўлены слыху і здольнасці мовы. Глуханямое дзіця. // у знач. наз. глуханямы́, ‑ога, м.; глуханяма́я, ‑ой, ж. Пра чалавека, пазбаўленага слыху і здольнасці гаварыць. Школа для глуханямых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́завы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да базы, належыць базе (у 3 знач.). Базавая маёмасць.

2. Прымацаваны да якой‑н. установы, прадпрыемства для пастаяннай дзейнасці. Базавая школа, лабараторыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Pénne

I

f -, -n

1) груб. прыто́н; начле́жка

2) шко́ла

II

f -, -n разм. пагардл. шко́ла, гімна́зія

auf die ~ géhen* — хадзі́ць у шко́лу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

інтэрна́т

(ад лац. internus = унутраны)

1) памяшканне для сумеснага пражывання людзей, якія вучацца ў адной навучальнай установе або працуюць на адным прадпрыемстве;

школа-і. — школа, у якой дзеці вучацца і жывуць;

2) установа сістэмы сацыяльнага забеспячэння для інвалідаў і састарэлых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нядзе́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нядзелі (у 1 знач.), уласцівы ёй. Нядзельны дзень. Нядзельны ранак. □ Нядзельны настрой лунаў над дваром, над будынкамі горада. Гартны.

•••

Нядзельныя школы гл. школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

polytechnic

[,pɑ:lɪˈteknɪk]

1.

adj.

політэхні́чны

2.

n.

політэ́хнікум -а m., сярэ́дняя тэхні́чная шко́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

пла́вание в разн. знач. пла́ванне, -ння ср.;

шко́ла пла́вания шко́ла пла́вання;

пла́вание сажёнками пла́ванне на сажо́нках;

пла́вание бра́ссом пла́ванне бра́сам;

пла́вание кро́лем пла́ванне кро́лем;

кабота́жное пла́вание кабата́жнае пла́ванне;

да́льнее пла́вание далёкае пла́ванне;

кругосве́тное пла́вание кругасве́тнае пла́ванне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)