passa

ж. паласа; перыяд;

dobra (zła) passa — паласа ўдач (няўдач); белая (чорная) паласа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Рэдзька 5/431, 564; 9/243

- » - зімовая круглая чорная 9/243 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

чо́рны schwarz;

хадзі́ць у чо́рным sich schwarz kléiden, in Schwarz gekléidet sein;

чо́рны хлеб Schwárzbrot n -(e)s; Róggenbrot n;

2. перан. schwarz, únheilvoll;

чо́рная няўдзя́чнасць schnöder Úndank;

чо́рныя ду́мкі schwárze [schwére] Gedánken;

чо́рная спра́ва ein fínsteres Werk, éine böse [schlímme] Tat;

чо́рная металу́ргія Éisenmetallurgie f -, Schwárzmetallurgie f -;

чо́рны двор Hínterhof m -(e)s, -höfe;

чо́рны ход Küchenaufgang m -(e)s, -gänge;

чо́рная ле́свіца Híntertreppe f -, -n;

чо́рны лес Láubwald m -(e)s, -wälder;

◊

трыма́ць каго-н. у чо́рным це́ле j-n kurz [streng, knapp] hálten*;

на чо́рны дзень für den Nótfall;

адкла́сці гро́шы на чо́рны дзень Geld auf die hóhe Kánte légen;

чо́рным па бе́лым schwarz auf weiß

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

булдаве́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Разм. Тое, што і булавешка. У правай руцэ ў яе была тоўстая чорная палка з нейкай адмысловай белай булдавешкаю — раней Таццяна чамусьці не заўважыла ў бабулі гэтай палкі. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуа́ль, ‑і, ж.

1. Лёгкая празрыстая тканіна.

2. Кавалак такой тканіны або сеткі на жаночых капелюшах. У пакоі сядзела Цыля.. На галаве зграбны капялюшык і густая чорная вуаль. Асіпенка.

3. Спец. Налёт на негатыве, які зніжае кантрастнасць фотаздымка.

[Фр. voile.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуглава́ты, ‑ая, ‑ае.

З выступамі, няроўны. На поўдні з-за небасхілу высунулася чорная вуглаватая хмара. Гамолка. // З востра выступаючымі касцямі. Вуглаватая постаць. □ Марыля перасмыкнула сваімі вуглаватымі плячыма. Ткачоў. // перан. Няўклюдны, сарамяжлівы. Вуглаваты падлетак. // перан. Рэзкі, грубы. Вуглаваты характар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ *Лазну́ха, лозну́ха, лозьн/öxä, лазня ’вялікая чорная балотная птушка лысуха, вадзяная курачка’ (Дразд., ТС), лазнюга ’бугай малы, Ixobrychus minutus L.’ (Інстр. I, Федз.-Долб.), лозяный воўк ’тс’ (Нікан.). Укр. валынск. лознюха ’тс’. Да лаза (гл. Шыла, Совещ. ОЛА (Гомель), 234) шляхам намінацыі (Булахоўскі, Выбр., 3, 273).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ду́плекс-аўтаты́пія

(ад дуплекс + аўтатыпія)

двухфарбавая рэпрадукцыя з аднакаляровага паўтонавага адлюстравання (напр. чорна-белай фатаграфіі, у якой адна фарба каляровая, а другая чорная або шэрая).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ка́ва

(польск. kawa < тур. kahve, ад ар. kahva)

парашок з зярнят кафейнага дрэва, а таксама напітак з гэтага парашка;

чорная к. — моцная кава без малака.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сурма́​1

(рус. сурьма, ад перс. surma = метал)

1) хімічны элемент, серабрыста-белы метал; ужываецца ў тэхніцы і медыцыне;

2) чорная фарба для валасоў, броваў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)