аскет назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які вядзе аскетычнае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

брухач назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Чалавек з вялікім жыватом.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

брыдкаслоў назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які ўжывае брыдкія словы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

бурбон назоўнік | мужчынскі род | зневажальнае

Грубы, некультурны, уладалюбівы чалавек [паводле назвы французскай каралеўскай дынастыі].

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

хлюст назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Франтаваты, нахабны, пранырлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пасрэднасць назоўнік | жаночы род

  1. гл. пасрэдны.

  2. Пасрэдны, бяздарны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

помслівы прыметнік

Схільны да помсты.

  • П. чалавек.

|| назоўнік: помслівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

праныра назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае

Пранырлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

заняты прыметнік

Які мае многа работы, спраў.

  • З. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

калека назоўнік | мужчынскі і жаночы род

Знявечаны, пакалечаны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)