Мерзнуць, калець. — Ах, дзеткі мае, не людскае жыццё ў вас: і поначы трасіся, і на марозе дубей, і людзям назаляй.Лынькоў.// Цвярдзець, лубянець ад холаду. Паўкажушак дубее і стыне карой, вышчараецца люты мароз па-над ёй.Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэмісезо́н, ‑у, м.
Разм. Паліто, якое носяць вясной і восенню. Я тулюся да акна, а потым устаю, ускідаю на плечы свой дэмісезон і, зірнуўшы яшчэ раз на суседа, іду з купэ.Галавач.Нізенькі аптэкар, наставіўшы каўнер дэмісезону, пабег дахаты, прытанцоўваючы ад холаду.Мікуліч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мярцве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
1. Страчваць прыкметы жывога, станавіцца мёртвым. Мярцвее твар хворага.// Траціць рухомасць, адчувальнасць; нямець. Мярцвець ад холаду. Мярцвець ад жаху. □ Падкошваліся ногі,.. было горача, як ля агню, і мярцвелі рукі.Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасіне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Стаць сінім, сінейшым. Убачыўшы, што хлопчык ад холаду пасінеў, Ільіч накінуў на плечы падлетка хустку і прапанаваў маці ісці з сынам дадому.Гурскі.І нават неба, што было заўсёды аднолькава прыгожае і высокае, пасінела і паднялося вышэй.Адамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
numb[nʌm]adj.
1. здранцве́лы, зняме́лы; зацёклы;
numb with cold адубе́лы, скарчане́лы (ад холаду);
be/go numb няме́ць, дранцве́ць, зацяка́ць; дубе́ць, карчане́ць (на холадзе)
2. змярцве́лы, зняме́лы, засты́лы;
numb with grief зняме́лы ад го́ра
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дубяне́ць erstárren vi (s), sich verhärten, steif [hart, fest] wérden;
ад хо́ладу дубяне́лі ру́кі і но́гі vor Kälte wúrden Hände und Füße steif
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
crouch
[kraʊtʃ]1.
v.i.
1) прысяда́ць, прыпада́ць (да зямлі́)
2) гну́цца (рабале́пна, прыні́жана), сагну́цца; ку́рчыцца (ад хо́ладу ці стра́ху)
2.
v.t.
ні́зка гну́ць (сьпі́ну), схіля́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
вы́мерзнуць, ‑не; зак.
1. Загінуць ад марозу, холаду. Рунь вымерзла. Сады вымерзлі.
2. Прамерзнуць, высахнуць на марозным паветры; ператварыцца ў лёд. Ручай вымерз да дна. □ Дзяўчына адагрэла рукі, апранулася і панесла вешаць на платы бялізну. Няхай вымерзне добра, тады ў хаце скора дасохне.Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дры́жыкі, ‑аў; адз.няма.
Частае сутаргавае ўздрыгванне цела (ад холаду, нервовага узбуджэння і пад.). У дрыжыкі кідае. □ [Цётцы Мальвіне] было так страшна, аж да дрыжыкаў у каленках, і разам з тым весела.Навуменка.Вада хлюпала ў ботах, непрыемныя дрыжыкі прабягалі па целе.Шчарбатаў.
•••
Дрыжыкі прадавацьгл. прадаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зя́бнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; незак.
Мерзнуць, стыць. Падыходзіла зіма. Сыпаўся калючы сняжок, і сівер наганяў холад. .. Зяблі рукі. На пісьмовых уроках ручка вывальвалася з пальцаў.Чарнышэвіч.Ужо зусім змокла пілотка, зябла на ветры нядаўна астрыжаная галава.Быкаў.// Гінуць ад холаду; вымярзаць. Зябнуць пасевы ад марозу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)