бабёр, -бра́, мн. -бры́, -бро́ў, м.

1. Жывёліна атрада грызуноў, якая звычайна жыве ў лесе каля рэк і вадаёмаў.

2. Футра гэтай жывёліны, а таксама адзенне з такога футра.

Хадзіць у бабрах.

|| прым. бабро́вы, -ая, -ае.

Бабровая хатка.

Б. запаведнік.

Бабровая шапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

traipse [treɪps] v. infml хадзі́ць без спра́вы, валэ́ндацца, бадзя́цца без мэ́ты;

traipse over the countryside валацу́жнічаць па вёсках

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unaided [ʌnˈeɪdɪd] adj. які́ не ма́е дапамо́гі;

He can now walk unaided. Ён цяпер можа хадзіць без дапамогі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

circulate [ˈsɜ:kjəleɪt] v.

1. цыркулява́ць, хадзі́ць (аб чутках)

2. абаро́чвацца, быць у абарачэ́нні (аб грашах)

3. распаўсю́джваць; распаўсю́джвацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

worship​2 [ˈwɜ:ʃɪp] v.

1. малі́цца; хадзі́ць у царкву́

2. пакланя́цца; го́рача любі́ць, абагаўля́ць;

worship God пакланя́цца Бо́гу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

doglądać

незак. даглядаць; сачыць; хадзіць;

doglądać chorego — даглядаць хворага; хадзіць за хворым;

doglądać gospodarstwa — весці гаспадарку, сачыць за гаспадаркай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зарубцава́цца, ‑цуецца; зак.

Зажыць, пакінуўшы рубец, шрам (пра рану). Налівайка гэтым часам прабіўся, твар зарубцаваўся, ён прабаваў ужо хадзіць на пратэзнай назе. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медыкаме́нты, ‑аў; адз. медыкамент, ‑а, М ‑нце, м.

Лячэбныя сродкі, лякарства. [Доктар:] Я Антону Мітрафанавічу медыкаментаў пакіну і раскажу, як каля раны хадзіць. Крапіва.

[Ад лац. medicamentum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наку́льгваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Крыху кульгаць. [Доктар] супакойваў і казаў, што бацька праз нейкі час будзе хадзіць без мыліцы, хоць будзе накульгваць. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папахадзі́ць, ‑хаджу, ‑ходзіш, ‑ходзіць; зак.

Разм. Хадзіць доўга, неаднаразова. Колькі мы спісалі паперы, колькі ў раён папахадзілі! Просім: пусціце праз вёску аўтобус. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)