◎ Каржа́віць, каржэць ’пакрыцца брудам, граззю’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Каржа́віць, каржэць ’пакрыцца брудам, граззю’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кі́біць ’пруткая выпукласць, дрэўка лука’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лох ’дзікая масліна, расліна Elaeagnus L.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Магале́йка, мыгале́йка ’кісет’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
О́пера ’твор, пры пастаноўцы якога выканаўцы спяваюць у суправаджэнні аркестра’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Паме́шчык ’землеўладальнік, звычайна дваранін, пан’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пары́раваць ’адбіць (адбіваць) удар; першапачаткова — у фехтаванні’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Патаркну́ць, патархну́ць, ’крануць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пянцю́х (пенцюхъ) ’абрубак дрэва’; перан. ’таўстун’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рэзеда́ ’Reseda L.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)