ле́ кцыя , -і, мн. -і, -цый, ж.
1. Вуснае выкладанне вучэбнага прадмета або якой-н. тэмы выкладчыкам вышэйшай навучальнай установы .
Прафесар чытаў лекцыі ў БДУ.
2. Частка вучэбнага прадмета, якая выкладаецца ў вуснай форме.
Курс лекцый па гісторыі Беларусі.
3. Публічнае чытанне на якую-н. тэму.
4. Друкаваны курс публічных чытанняў, а таксама запісы па якім-н. прадмеце выкладання.
Лекцыі па літаратуры.
|| прым. лекцы́ йны , -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
інвента́ р , -у́ і -а́ , м.
1. -у́ . Сукупнасць прадметаў, прылад, якія складаюць маёмасць прадпрыемства, установы , арганізацыі.
Спартыўны і.
Сельскагаспадарчы і.
2. -у́ . Вопіс такіх прадметаў, рэестр.
Скласці і.
3. -у́ . Прылады вытворчасці.
Сельскагаспадарчы і.
4. -а, гіст. Апісанні феадальных уладанняў у 16 — першай палавіне 19 ст. ў Беларусі, Літве, Украіне, Польшчы.
Старонка інвентара Брэсцкай эканоміі 1742 г.
○
Жывы інвентар — цяглавая і малочная жывёла.
|| прым. інвента́ рны , -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
се́ ктар , -а, мн. -ы, -аў, м.
1. У геаметрыі: частка круга, абмежаваная дугой і двума радыусамі.
2. Участак, абмежаваны радыяльнымі лініямі.
С. стадыёна.
С. абстрэлу.
3. Аддзел установы , арганізацыі, які мае пэўную спецыялізацыю.
Культурна-масавы с.
С. уліку.
4. Частка народнай гаспадаркі, якая мае пэўныя эканамічныя і сацыяльныя адзнакі.
Прамысловы с.
|| прым. се́ ктарны , -ая, -ае (да 1 знач. ) і сектара́ льны , -ая, -ае (да 2 і 3 знач. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аддзе́ л , -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Падраздзяленне ў структуры якой-н. установы , прадпрыемства або ўстанова, якая ўваходзіць у склад якой-н. арганізацыі.
А. кадраў.
Галантарэйны а. магазіна.
2. Састаўная частка чаго-н. , дзе знаходзяцца аднародныя прадметы; тэматычна аб’яднаная частка кнігі, газеты.
А. беларускага жывапісу.
А. хронікі ў газеце.
3. Адна з частак, на якія падзяляецца што-н. цэлае на аснове пэўных прыкмет.
Аддзелы галаўнога мозга.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ста́ нцыя , -і, мн. -і, -цый, ж.
1. Пункт, месца прыпынку цягнікоў і іншых транспартных сродкаў.
Чыгуначная с.
С. метро.
2. Адлегласць паміж двума такімі суседнімі пунктамі, перагон.
Праехалі яшчэ дзве станцыі.
3. Назва спецыяльнай установы , якая абслугоўвае насельніцтва, арганізацыі раёна, тэрыторыі ў якіх-н. адносінах.
Тэлефонная с.
Санітарная с.
Паштовая с.
4. Перасоўная лабараторыя.
Касмічная с.
Аўтаматычная с.
|| прым. станцы́ йны , -ая, -ае (да 1 знач. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
manager
[ˈmænɪdʒər]
n.
1) зага́ дчык -а m. (устано́ вы , кра́ мы) ; дырэ́ ктар -а m. ; адміністра́ тар -а, мэ́ нэджэр -а m.
2) гаспада́ р -а́ m. ; распара́ днік -а m. , распара́ дніца f.
3) Brit. тэатра́ льны рэжысэ́ р
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дацэ́ нт
(лац. docens, -ntis = той, хто вучыць)
вучонае званне і пасада выкладчыка вышэйшай навучальнай установы (ніжэйшае за прафесара).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
канто́ ра
(ням. Kontor)
установа або аддзел прадпрыемства з адміністрацыйна-канцылярскімі функцыямі, а таксама памяшканне такой установы або аддзела.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гама́ рня
1. (XVIII ст. ): Рудня, медзеплавільная майстэрня, плавільны завод (Крыч. Меер , 1786, 99, Нясв. , Пар. , Рэч. , Слаўг. , Чач. ).
2. Шумнае месца; будынак музычнай установы ; школа (Слаўг. ).
□ в. Гама́ рня (Гразі́ вецкая Ру́ дня, Гразі́ вец) Чэр. пав.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
прафе́ сарскі , ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да прафесара. Прафесарскае званне. // Такі, як у прафесара, уласцівы прафесару. Пісар быў чалавек сярэдніх год і меў прафесарскі выгляд — строгі, сур’ёзны і нават сярдзіты. Колас .
2. у знач. наз. прафе́ сарская , ‑ай , ж. Пакой для адпачынку выкладчыкаў у памяшканні вышэйшай навучальнай установы .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)