мага́.

У выразе: як мага —

1) ужыв. ў спалучэнні з выш. ст. прыслоўя для надання яму значэння найвышэйшай ступені.

Як м. лепш; 2) колькі ёсць сілы, магчымасцей. Бегчы як м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мацу́нак, -нку, м. (разм.).

1. Уласцівасць моцнага; моц, трываласць.

У віне дзесяць градусаў мацунку.

Мароз набірае м.

М. матэрыі.

2. Яда, якой можна падсілкавацца, падмацаваць сілы.

Жытні хлеб — здаровы м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

self-reliant

[,selfrɪˈlaɪənt]

adj.

самапэ́ўны, упэ́ўнены ў свае́ сі́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

invigorate

[ɪnˈvɪgəreɪt]

v.t.

дава́ць сі́лы, узмацня́ць; дадава́ць энэ́ргіі, падбадзёрваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dyne

[daɪn]

n. Phys.

ды́на f. (адзі́нка вымярэ́ньня сі́лы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Выпрага́цца ’высмажвацца, спальвацца; выбівацца з сіл’ (Нас.). Гл. пражыць. Сюды ж, магчыма, і вы́прагчыся ’здохнуць’ (Шатал.), г. зн. ’страціць апошнія сілы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сяля́ць ’есці’: сяляй, што паставілі (Бяльк.). Магчыма, фанетычны варыянт сіля́ць ’есці’ (гл.) або шматкратны дзеяслоў да сілі́ць ’падмацоўваць сілы ежай’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Wéhrmacht

f - гіст. ве́рмахт (узброеныя сілы гітлераўскай Германіі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufwenden

* vt тра́ціць (сілы, грошы)

Kräfte [Mühe] ~ — прыкла́дваць намага́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Flúgwaffe

f -, -n вае́нна-паве́траныя сі́лы, вае́нная авіццыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)