выкла́дывать несов.
1. (вынимать откуда-л.) выклада́ць, выкла́дваць;
2. (покрывать поверхность чем-л.) выклада́ць, выкла́дваць; вымо́шчваць; (кругом) абклада́ць, абкла́дваць;
3. (отделывать обшивкой) аблямо́ўваць, абшыва́ць;
4. (сооружать из камня, кирпича) склада́ць, скла́дваць;
5. перен. (высказывать) разг. выклада́ць, выкла́дваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
beláufen
*
1.
vt
1) аббе́гчы
2) абця́гваць, заця́гваць (смугой і г.д.)
2.
vi (s) цямне́ць; заця́гвацца (чым-н.)
3.
(sich)
(auf a) склада́ць (якую-н. суму)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
erect
[ɪˈrekt]
1.
adj.
1) про́сты
2) натапы́раны (пра во́лас); ашчаці́нены (пра поўсьць у ката́)
2.
v.t.
1) ста́віць (по́мнік); узво́дзіць
2) будава́ць (дом)
3) склада́ць, мантава́ць (машы́ну)
4) заклада́ць (устано́ву)
5) утвара́ць (штат, акру́гу)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
stagger2 [ˈstægə] v.
1. хіста́цца, ісці́ хіста́ючыся;
He staggered to his feet. Ён ледзь устаў.
2. вага́цца, быць нерашу́чым, выкліка́ць сумне́нні
3. ашаламля́ць; узруша́ць;
I was staggered to hear the news. Я быў узрушаны, калі пачуў навіны.
4. размярко́ўваць; склада́ць рухо́мы графік;
The work is staggered in three shifts. Работа разбіта на тры змены.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
склада́цца несов.
1. (складывать вещи) укла́дываться;
2. (собирать деньги) скла́дываться;
3. (определяться организационно) скла́дываться;
4. (о ситуации, нравах и т.п.) скла́дываться, устана́вливаться;
5. скла́дываться;
1-5 см. скла́сціся;
6. состоя́ть;
кні́га ~да́ецца з дзвюх ча́стак — кни́га состои́т из двух часте́й;
7. страд. скла́дываться; укла́дываться; составля́ться; слага́ться; сочиня́ться; сва́ливаться; см. склада́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
map
[mæp]
1.
n.
1) ка́рта, ма́па f.
2) плян -у m.
sky map — ка́рта зо́рнага не́ба
highway map — даро́жная ма́па
weather map — мэтэаралягі́чная ка́рта
2.
v.t.
1) малява́ць ка́рту; пака́зваць на ка́рце
2) склада́ць плян
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Рубі́ць ’падшываць край чаго-небудзь; рабіць рубец’, ’будаваць што-небудзь з дрэва, бярвення’, ’здабываць (руду, вугаль)’ (ТСБМ), у выразе рубіць хату/хлеў ’часова без моху складаць сцены будынка з новых бярвенняў’ (капыл., саліг., клец., слуц., З нар. сл.); сюды ж рубну́ць ’секануць’ (ТС). Укр. руби́ти ’падрубаць, падшываць’, рус. руби́ть ’сячы’, н.-луж. rubnuś ’секануць’, в.-луж. rubnuć ’секануць’, чэш. roubiti ’будаваць; рабіць прышчэпку’, славен. róbiti ’падрубаць, падшываць’, серб.-харв. ру̀бити ’тс’, балг. ръ́бя ’абрубаць; рабіць зазубрылі; падрубаць’. Ст.-слав. рѫбити, стараж.-рус. рꙋбити ’будаваць з дрэва; рыхтаваць (ваяра)’ (Сразн., 3, 181–182). Прасл. *rǫbiti, *rǫbati на базе і.-е. *remb‑/*romb‑/*romb‑ ’сячы, рабіць насечку, рубец, шрам’, параўн. літ. rémbėti ’пакрывацца рубцамі; рубцавацца’. Старэйшае значэнне — ’рабіць засечку; рубцаваць’ < ’будаваць’ < ’сячы’ (Чарных, 2, 125). Паводле Трубачова (Ремесл. терм., 149), значэнне ’будаваць з дрэва’ другаснае на базе прасл. *rǫbъ ’край, абрэзаны кавалак’. Гл. руб.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
plan
[plæn]
1.
n.
1) плян -у m.
2) прае́кт -у m.; чарцёж -цяжа́ m.; схе́ма f.
2.
v.
1) абду́мваць, абмярко́ўваць; плянава́ць
to plan a trip — заплянава́ць пае́здку
2) рабі́ць чарцёж або́ схе́му
3) склада́ць плян
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
réimen
1. vt рыфмава́ць
2. vi склада́ць ве́ршы, падбіра́ць ры́фмы
3. ~, sich
1) рыфмава́цца
2) гармані́раваць;
wie reimt sich das (zusámmen)? як гэ́та звяза́ць?, што гэ́та да чаго́?
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
снава́ць, сную, снуеш, снуе; снуём, снуяце; незак.
1. што. Рабіць аснову тканіны. Снаваць пражу. // без дап. Рухацца ўзад і ўперад, робячы аснову, ткучы палатно.
2. перан.; што. Складаць, ствараць. Так і хочацца заўсёды Песню вечную снаваць. Купала. [Віктар і Карызна], працятыя дзелавым клопатам, пачалі снаваць планы бліжэйшай работы. Зарэцкі.
3. Рухацца ў розных кірунках, туды і сюды. Цалюткі дзень снуюць тут людзі — старыя і малыя, хто за Нёман, хто з-за Нёмана. Колас. Студэнты, нібы мурашкі, снавалі сюды-туды. Васілевіч. Па блакітных дарогах роднай зямлі снавалі караваны суднаў. Данілевіч. // Пра думкі, успаміны і пад. У галаве снавалі думкі: а дзе ж падполле? Няхай.
4. перан.; што. Закладваць аснову, ствараць што‑н. А пад страхою ластаўкі Вёсачку гнёздаў снуюць. Камейша.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)