recast [ˌri:ˈkɑ:st] v. (recast) перарабля́ць, перапрацо́ўваць; надава́ць но́вую фо́рму;

He recast his political image to fit the times. Ён відазмяніў сваё палітычнае аблічча ў адпаведнасці з патрабаваннямі часу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

друго́е сущ. друго́е, -го́га ср.;

ему́ говори́шь одно́, а он де́лает другое яму́ гаво́рыш (ка́жаш) адно́, а ён ро́біць друго́е (сваё).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

запля́мліваць, запля́міць

1. beflécken vt, beschmútzen vt;

2. перан (абняславіць):

запля́мліваць сваё імя́ séinen Námen beflécken [besúdeln];

запля́мліваць крывёю mit Blut beflécken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

анані́м, ‑а, м.

1. Аўтар пісьма, запіскі або літаратурнага твора, які ўтойвае сваё імя.

2. Літаратурны твор без подпісу, невядома кім напісаны.

[Ад грэч. anōnymus — безыменны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дара́дчы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з правам толькі выказваць сваё меркаванне аб справе, але не выносіць рашэння аб ёй. Дарадчы голас. Дарадчы орган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начыстату́, прысл.

Разм. Тое, што і начыстую (у 2 знач.). [Сакратар] жвава адсунуў сваё крэсла, падсеў бліжэй да Жывіцы: — Гавары ўсё, начыстату. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаваро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Тое, што і папаварочаць. За сваё жыццё .. [Тоня Базылькевіч] бярвення папаварочваў і карчоў папакарчаваў. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракульга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Прайсці кульгаючы. Цераз вуліцу пракульгаў Каліткаў Валадым. Вітка. Атаманавіч пракульгаў да стала, на сваё даўнейшае месца. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзюме́, нескл., н.

Кароткі выклад зместу, сутнасці артыкула, прамовы; кароткі вывад са сказанага. Рэзюме даклада. □ — Досыць, ясна, — вывеў сваё рэзюме прыстаў. Мурашка.

[Фр. résumé.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́шткавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які з’яўляецца нявыкарыстаным, які не зрасходавалі. Рэшткавыя сумы.

2. Які страціў сваё значэнне ў працэсе развіцця. Рэшткавыя з’явы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)