даўгавя́зы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вельмі высокі і худы; цыбаты. Аднекуль з’явіўся даўгавязы крыклівы старшыня і загадаў скласці рэчы на фурманкі. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вываліць усіх, многіх або ўсё, многае. Павывальваць седакоў з саней. Павывальваць рэчы з партфеля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрэнь, -і, ж. (разм.).

1. зб. Розныя непрыгодныя рэчы, хлам.

Поўныя кішэні ўсякай дрэні.

2. Што-н. нядобрае, непрыемнае.

Усю ноч нейкая д. снілася.

3. у знач. вык. Пра каго-, што-н. кепскае, нікчэмнае.

Надвор’е — д.

Токар з яго — д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

выклю́чны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца выключэннем з агульных правіл, са звычайных норм (кніжн.).

Выключныя правы.

2. Асаблівы, незвычайны.

В. выпадак.

3. Які з’яўляецца асаблівасцю толькі дадзенай асобы, калектыву, рэчы.

Выключная заслуга вучонага.

Вырабы выключнай якасці.

|| наз. выклю́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

клу́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў і клу́мак, -мка, мн. -мкі, -мкаў, м.

Дробныя рэчы, звязаныя хусткай, абрусам, кавалкам матэрыі або складзеныя ў торбу.

Пагрузіць клункі на калёсы.

|| памянш. клу́начак, -чка, мн. -чкі, -чкаў і клу́мачак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

outwear

[,aʊtˈwer]

v.t.

1) перажыва́ць (аб рэ́чы), быць мацне́йшым за што

2) зно́шваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

unpack [ˌʌnˈpæk] v. распако́ўваць; разгружа́ць (машыну, чамадан і да т.п.);

unpack things from a trunk выкла́дваць рэ́чы з ку́фра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

animism [ˈænɪmɪzəm] n. анімі́зм (уяўленне пра існаванне душы ў кожнай рэчы; надзяленне прадметаў і з’яў прыроды ўласцівасцямі жывых істот)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

папха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм.

1. Запхнуць куды‑н., у што‑н. усё, многае. Папхаць рэчы ў чамадан.

2. Штурхаючы, прымусіць ісці, рухацца ў якім‑н. напрамку. — А можна плыцік зрабіць каля вострава, — не здаваўся Віця. — Пагрузім рэчы на плыцік і папхаем перад сабою. Місько.

3. і без дап. Пхаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́куп, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выкупляць — выкупіць (у 1 знач.).

2. Грошы, рэчы, прызначаныя для аплаты выкупленага. Даць багаты выкуп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)