салі́льня, ‑і, ж.

Прадпрыемства, дзе робіцца засолка чаго‑н. (рыбы. ікры і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

shoal​1 [ʃəʊl] n.

1. кася́к (рыбы)

2. ма́са, мно́ства; нато́ўп;

shoals of people мно́ства людзе́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

драпе́жніцтва, -а, н.

1. Спосаб існавання драпежных жывёл.

Ваўкі жывуць драпежніцтвам.

2. перан. Характар дзеянняў, уласцівых драпежніку (у 2 і 3 знач.).

3. перан. Шкодніцкае вядзенне гаспадаркі; браканьерства.

Лясное д.

Д. ў лоўлі рыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навя́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., чаго.

Прыгатаваць шляхам вялення ў нейкай колькасці. Навяліць рыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балы́к, ‑у, м.

Прасоленая і правяленая або правэнджаная спінная частка чырвонай рыбы. Асятровы балык.

[Ад цюрк. балык — рыба.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зімава́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якім зімуе рыба; прызначаны для зімавання рыбы. Зімавальная сажалка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галаві́зна, ‑ы, ж.

Мяса з галавы жывёлы, рыбы як прадукт харчавання. Суп з галавізнай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыбапрамысло́васць, ‑і, ж.

Галіна харчовай прамысловасць якая займаецца здабычай, апрацоўкай рыбы, ракападобных і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chowder

[ˈtʃaʊdər]

n.

густы́ суп з ры́бы, малю́скаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

іхтыяло́гія

(ад іхтыя- + -логія)

раздзел заалогіі, у якім вывучаюцца рыбы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)