дэфалія́цыя, ‑і, ж.

Апрацоўка раслін дэфаліянтамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каўчукаво́дства, ‑а, н.

Вырошчванне каўчуканосных раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рася́нкавыя, ‑ых.

Сямейства шматгадовых насякомаедных раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

miękisz, ~u

м.

1. мякаць (раслін, пладоў);

2. мякіш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

herbarz

I м.

гербоўнік

II м. уст.

вызначальнік раслін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

witka

ж.

1. галінка; пруток

2. вусік (у раслін)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

атаві́зм, -у, м.

Праяўленне ў чалавека, жывёл і раслін прыкмет, што былі ўласцівы іх адцаленым продкам (звычайна пра з’явы выраджэння, ненармальнасці).

|| прым. атавісты́чны, -ая, -ае.

Атавістычныя праяўленні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэлюло́за, -ы, ж.

Рэчыва з хімічна апрацаванай драўніны, сцёблаў некаторых раслін, якое ідзе на выраб паперы, штучнага шоўку, выбуховых сродкаў і пад.; клятчатка.

|| прым. цэлюло́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паслён, -у, м.

Родавая назва некаторых раслін (напр., бульбы, памідораў, а таксама тытуню, блёкату і інш.), якія ўтвараюць асобнае сямейства.

|| прым. паслёнавы, -ая, -ае.

Сямейства паслёнавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sap1 [sæp] n.

1. сок (раслін); жыві́ца

2. жыццёвыя сі́лы, эне́ргія;

the sap of youth сі́лы юна́цтва

3. infml ду́рань, дуры́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)