пасця́гвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Сцягнуцца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх. Штаніна пасцягвалася ў зборкі і стала такая вузкая, што не тое каб нага — рука не магла пралезці. Сіняўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паціка́віцца, ‑каўлюся, ‑кавішся, ‑кавіцца; зак.

Праявіць цікавасць да каго‑, чаго‑н. Прылуцкі нават не пацікавіўся, каму і навошта патрабуюцца такія матэрыялы. Новікаў. Урач пацікавілася, як Міколава нага, якую яна нядаўна лячыла. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́маны ло́маный;

~ная лі́ніямат. ло́маная ли́ния;

~нага гро́ша не ва́рты — гроша́ ло́маного не сто́ит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спу́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. спух, ‑ла; зак.

Разм. Накрыцца пухлінай, стаць прыпухлым. Нага спухла. □ Сівая кабылка была страшэнна худая, замораная, уся спіна ў яе спухла ад сядла і нават ужо гнаілася. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антыме́ры

(ад анты- + -мер)

сіметрычныя часткі цела, напр. вочы, правая і левая рука і нага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

базіпады́т

(ад гр. basis = аснова + podos = нага)

другі членік асноўнай часткі (протападыта) двухгаліністай канечнасці ракападобных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вернопо́дданный уст.

1. прил. вернападда́ны;

2. сущ. вернападда́ны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взво́дный воен.

1. прил. узво́дны;

2. сущ. узво́дны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вольноопределя́ющийся сущ., воен., ист. вальнапі́саны, -нага м., вольнаслужы́лы, -лага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

демобилизо́ванный

1. прич., прил. дэмабілізава́ны;

2. сущ. дэмабілізава́ны, -нага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)