геагра́фія, ‑і, ж.

1. Комплекс навук, якія апісваюць прыродныя ўмовы, размяшчэнне вытворчасці, умовы і асаблівасці яе развіцця ў розных краінах і раёнах. Фізічная геаграфія. Эканамічная геаграфія.

2. Апісанне пашыранасці чаго‑н. на зямной паверхні або ў якой‑н. мясцовасці. Геаграфія земляробства. Геаграфія харчовай прамысловасці.

[Ад грэч. gē — зямля і gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэарганіза́цыя, ‑і, ж.

Змена структуры, арганізацыі чаго‑н.; перабудова, ператварэнне чаго‑н. у што‑н. Рэарганізацыя МТС. Рэарганізацыя Інбелкульта ў Акадэмію навук. □ Што датычыць Мікалая Герасіменкі і Дзмітрыя Вухарына, то гэтыя маладыя шахцёры з першых жа дзён рэарганізацыі брыгад сталі кіраваць праходчыцкімі звеннямі. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксперты́за, ‑ы, ж.

1. Вывучэнне, даследаванне чаго‑н. з мэтай даць яму правільную ацэнку, зрабіць правільнае заключэнне і пад. На наступны дзень хімічная экспертыза Этнаграфічнага музея ўстанавіла, што зубы сапраўды пакрыты лускавінкамі золата. «Звязда».

2. Экспертная камісія. У мансійскую вёску выязджала экспертыза Акадэміі навук. Шынклер.

[Фр. expertise.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Dr. hab., Dr. habil.

= doctor habilitatus – доктар навук, які мае права выкладаць у ВНУ

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фі́лія ж, філія́л м Filiále f -, -n, Zwéigstelle f -, -n;

фі́лія акадэ́міі наву́к Filiále der Akademíe der Wíssenschaften

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

д. т. н. (доктар тэхнічных навук) (habilitierter) Doktor der technischen Wissenschaften (Dr. rer. techn. habil.; Dr.-Ing. habil.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

д. ф. н. (доктар філалагічных / філасофскіх навук) (habilitierter) Doktor der Philologie, (habilitierter) Doktor der Philosophie (Dr. phil. habil.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

палеантало́гія

(ад палеа- + гр. on, onthos = істота + -логія)

комплекс біялагічных навук, якія вывучаюць раслінны і жывёльны свет мінулых геалагічных эпох (параўн. неанталогія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прэзідэ́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. У некаторых краінах — выбраны на пэўны тэрмін кіраўнік дзяржавы. Прэзідэнт ЗША. Прэзідэнт Францыі.

2. Старшыня, абраны для кіравання арганізацыяй, установай. Прэзідэнт Акадэміі навук БССР. □ Міністр фінансаў Роберт Андэрсан да прызначэння на гэтую пасаду быў прэзідэнтам буйнейшай нікелевай амерыкана-канадскай карпарацыі. Лушчыцкі.

[Ад лац. praesidens, praesidentis — які сядзіць наперадзе, які старшынствуе.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

действи́тельный

1. (реальный) рэчаі́сны;

2. (подлинный) сапра́ўдны;

3. / действи́тельный зало́г грам. незале́жны стан;

действи́тельная слу́жба воен. абавязко́вая слу́жба;

действи́тельный член акаде́мии нау́к правадзе́йны член акадэ́міі наву́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)