temperamental [ˌtemprəˈmentl] adj.
1. аргані́чны;
He has a temperamental dislike for such work. Ён арганічна не трывае такую працу.
2. тэмпера́ментны; неўраўнава́жаны, імпульсі́ўны;
My car is a bit temperamental. Мая машына крыху наравістая.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
third1 [θɜ:d] n.
1. трэ́цяга (дата);
on the third of May трэ́цяга ма́я
2. тро́йка (адзнака);
get a third атрыма́ць тро́йку (ва ўніверсітэце)
3. трэ́цяя ча́стка;
two thirds дзве трэ́ція, дзве траці́ны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
turf [tɜ:f] n. (pl. turfs or turves)
1. дзірва́н; дзёран
2. торф; брыке́т;
turf moor тарфя́нік
3. the turf скакавы́ порт, ска́чкі;
4. infml тэрыто́рыя (чыя́-н.);
It’s my turf. Гэта мая тэрыторыя.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ultimate2 [ˈʌltɪmət] adj.
1. апо́шні, канчатко́вы;
my ultimate aim мая́ канчатко́вая мэ́та
2. гало́ўны, пе́ршасны; грунто́ўны;
ultimate truth элемента́рная і́сціна, і́сціна ў апо́шняй інста́нцыі;
the ultimate cause першапрычы́на
3. найвышэ́йшы; найле́пшы; найго́ршы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
girl [gɜ:l] n.
1. дзяўчы́нка, дзяўчы́на
2. дачка́;
My little girl is ill. Мая дачка захварэла.
3. малада́я жанчы́на
4. (часта ў словазлучэннях) a shop girl прадаўшчы́ца;
an office girl слу́жачая канто́ры, супрацо́ўніца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
вальпу́ргіеў
(ад лац. Valpurgia = імя каталіцкай святой);
в-ая ноч — свята пачатку вясны ў германскай міфалогіі, якое з 8 ст. адзначалася ў ноч на 1-е мая, калі, паводле народнага павер’я, збіраліся ў гарах Гарца ведзьмы і наладжвалі свой «шабаш».
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
благаславе́нны, ‑ая, ‑ае.
Варты благаславення (у 3 знач.), падзякі, хвалы. Зноў прыйшоў благаславенны час. Гальвасы навечна выехалі адсюль. Чорны. [Марыя:] — Благаславенныя пад небам І матчын хлеб, і родны дом! Аўрамчык. // Высок. Шчаслівы, багаты. [Гогіберыдзе:] — Сям’я мая ціха і мірна жыве ў благаславеннай Кахетыі. Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падвучы́цца, ‑вучуся, ‑вучышся, ‑вучыцца; зак.
Разм. Павучыцца дадаткова; павысіць сваю кваліфікацыю. Падвучыцца англійскай мове. □ Правучыўшы пяць гадоў дзяцей у Ясенеўцы, захацеў я і сам падвучыцца. Васілевіч. [Сцяпан:] — Узялі мяне ў дзіцячы дом, падвучыўся я там, а потым і мара мая збылася — стаў трактарыстам. Бяганская.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стове́жавы, ‑ая, ‑ае.
Паэт. Які вылучаецца мноствам вежаў (пра горад, палац і пад.). Вось ты, стовежавая Злата Прага! Мележ. А як жа ты, мая зямля-радзіма, а дзе твае стовежавыя замкі? Ці ж іх мае прапрадзеды сівыя, умельцы-мудрацы, не будавалі? Лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ма́іць 1 ’мабыць’ (чачэр., Мат. Гом., краснап., Бяльк.). Скарачэнне і зліццё слоў мае быць. Да ма́быць (гл.).
Ма́іць 2 ’хіліць на сон’ (смарг., Сл. ПЗБ), рус. маять, балг. мая. Роднаснымі да іх з’яўляюцца ст.-в.-ням. muoen ’працаваць, старацца’, с.-в.-ням. müen, muowen ’тс’, ст.-в.-ням. muohi ’праца’, muodi, гоц. af‑mauþs ’стомлены’, ням. müde, ст.-грэч. μῶλος ’цяжар’, μῶλυς ’вычарпаны, аслаблены’, лац. mōlēs ’цяжар, маса’ (Шміт, KZ, 26, 5; Бернекер, 2, 7; Фасмер, 2, 587; БЕР, 3, 701–702).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)