фальц, ‑а, м.

Спец.

1. Шво на месцы змацавання тонкіх металічных лістоў.

2. Прамавугольная канаўка ўздоўж краю дошкі, бруска; паз.

3. Месца згібу аддрукаваных аркушаў кнігі, часопіса і пад. пры фальцаванні.

4. Палоска тканіны, якой абклейваецца форзац для далучэння да ўнутраных краёў аркушаў кнігі пры пераплятанні.

[Ням. Falz.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазабру́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Забрудзіць, запэцкаць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазабруджваць кнігі. Пазабруджваць рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазабыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Забыць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазабываць кнігі дома. Пазабываць знаёмых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ін-ква́рта, прысл.

У чацвёртую частку аркуша (пра фармат кнігі, часопіса, рукапісу). Кніга выдадзена ін-кварта. Рукапіс інкварта.

[Лац. in — у і quartus — чацвёрты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашмальцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Запэцкаць да бляску, працягла або неахайна карыстаючыся. Зашмальцаваць камбінезон. Зашмальцаваць вокладку кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Адзін з двух аднолькавых прадметаў, другі экзэмпляр якой-н. рэчы.

Д. кнігі ў бібліятэцы.

2. Два выстралы запар па адной цэлі з двухствольнай стрэльбы.

|| прым. дубле́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

accumulate [əˈkju:mjəleɪt] v.

1. акумулява́ць, назапа́шваць, збіра́ць (пра кнігі, грошы і да т.п.)

2. збіра́цца (пра бруд)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bloodthirsty [ˈblʌdθɜ:sti] adj.

1. крыважэ́рны, схі́льны да забо́йства; лю́ты

2. жо́рсткі (пра фільмы, кнігі і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chapter [ˈtʃæptə] n.

1. раздзе́л, ча́стка, глава́ (кнігі)

2. перы́яд, эпо́ха;

a chapter in history старо́нка гісто́рыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reference​2 [ˈrefrəns] v. fml

1. дава́ць спасы́лкі (да кнігі)

2. спасыла́цца, дава́ць спасы́лку (на крыніцу, заўвагу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)