поля́рный в разн. знач. паля́рны;

поля́рные интере́сы перен. паля́рныя інтарэ́сы;

поля́рный круг паля́рны круг;

поля́рный день паля́рны дзень; астр. поля́рная звезда́ Паля́рная зо́рка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВАЛАПА́С

(лац. Bootes),

сузор’е Паўн. паўшар’я неба. Самая яркая зорка — Арктур (α Валапаса); ёсць падвойныя зоркі. 90 зорак ярчэй за 6-ю зорную велічыню. На тэр. Беларусі відаць зімой, вясной і летам. Гл. Зорнае неба.

т. 3, с. 472

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Полукс (зорка) 2/357; 4/556—557 (карта); 8/499

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Белатрыкс (зорка) 1/488; 2/273; 4/556—557 (карта)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Бетэльгейзе (зорка) 1/488; 2/317; 4/556—557 (карта)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Альфа Цэнтаўра (зорка) 4/556—557 (карта), 596; 11/142

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Рара́ты (рора́ты) ’служба ў каталікоў пасля паўночы перад Раством’: пошли в косцёл на рораты (Нас.). Паводле аўтара слоўніка, з лац. aurorata ’?’ — відаць, народнаэтымалагічнае аднясенне да aurōra ’ранняя зорка’. Паводле Брукнера (463), польск. roraty ’першая ранняя імша ў перыяд адвенту ў каталікоў’ ад першых слоў псалма rorate соеіі (= спусціце росы, нябёсы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

каме́та

[лац. cometa, ад гр. kometes (aster) — хвастатая (зорка)]

нябеснае цела ў выглядзе абкружанага туманнай абалонкай яркага ядра са светлай паласой у форме хваста.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стэлі́т

(англ. stellite, ад лац. stella = зорка + гр. lithos = камень)

цвёрды сплаў, пераважна на кобальтавай аснове, які наплаўляюць на рэзальныя інструменты і дэталі машын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эазі́н

(ад гр. eos = ранішняя зорка)

арганічны фарбавальнік, які атрымліваюць сінтэтычна; выкарыстоўваецца для вырабу чарніла, лакаў, афарбоўкі біялагічных прэпаратаў у розныя адценні чырвонага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)