самазато́чвальны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае здольнасць заточвацца ў працэсе работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усёве́данне, ‑я, н.

Кніжн. Веданне ўсяго, здольнасць пранікнуць ва ўсе тайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усхо́джасць, ‑і, ж.

Здольнасць насення прарастаць, усходзіць. Праверыць насенне на ўсходжасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шклава́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць шклавацца. Шклавальнасць пяску. Шклавальнасць белай гліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

покупно́й

1. (купленный) куплёны;

покупно́й хлеб куплёны хлеб;

2. (покупательный) пакупны́;

покупна́я спосо́бность пакупна́я здо́льнасць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куслі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае здольнасць кусацца, джаліць (пра жывёл, насякомых). Ку слівы сабака. Куслівыя пчолы. // Пякучы (пра расліны). Куслівая крапіва. // перан. Які мае здольнасць дапячы, даняць чым‑н.; шкодны, зламысны. Куслівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асто́йлівасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць судна захоўваць раўнавагу пры плаванні. Астойлівасць карабля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераня́тлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць перанятлівага; здольнасць пераймаць, засвойваць што‑н. ад другіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіру́емасць, ‑і, ж.

Здольнасць паддавацца кіраванню (пра механізм, машыну); кіравальнасць. Кіруемасць самалёта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мало́чнасць, ‑і, ж.

Здольнасць даваць тую ці іншую колькасць малака. Малочнасць кароў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)