2) сп. рад каманд, аб’яднаных у адну групу для правядзення спаборніцтваў паміж сабой (напр.гуляць у вышэйшай лізе).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
play
[pleɪ]1.
n.
1) гульня́f
2) ход -у m. (у гульні́ ў ша́шкі)
3) п’е́са f.
2.
v.
1) гуля́ць
to play with children — гуля́ць зь дзе́цьмі
to play tennis (football) — гуля́ць у тэ́ніс (футбо́л)
to play cards — гуля́ць у ка́рты
2) граць
а) на музы́чным інструмэ́нце
б) ро́лю на сцэ́не
3) разы́грываць
to play a mean trick — ашука́ць каго́
to play a trick — адпалі́ць шту́ку
4) прыкі́двацца
to play sick — прыкі́двацца хво́рым
•
- fair play
- in play
- play back
- play down
- play off
- play up to
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гуля́нне, ‑я, н.
1.Дзеяннепаводледзеясл.гуляць (у 1, 2, 4, 5 і 6 знач.).
2. Забавы, танцы, звычайна пад адкрытым небам. Масавае гулянне. □ З вуліцы праз адчыненую фортку ўліваліся ледзь чутныя гукі музыкі — гэта ў парку ўсё яшчэ ішло гулянне.Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лато́, нескл., н.
Гульня, удзельнікі якой закрываюць фішкамі названыя нумары або малюнкі на асобых картах (выйграе той, хто першым закрые ўсе нумары або малюнкі на такіх картах). Гуляць у лата. □ Хто ў прэферанс захоплена гуляе, Хто забаўляецца ў вясёлае лато.А. Александровіч.
[Фр. loto.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
размачы́ць, ‑мачу, ‑мочыш, ‑мочыць; зак., што.
Намачыўшы, зрабіць мяккім, разбухлым. Размачыць сухар. □ З лагчыны дыхнуў вецер — запахла прэлым леташнім лісцем, яго размачыў дождж, распарыў.Пташнікаў.Заліўны дождж.. размачыў поле, і футбалістам гуляць стала коўзка.Сабаленка.
•••
Размачыць лік — адкрыць лік (у спартыўнай гульні).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Манту́ла ’ход гульні ў баланты (у цуркі)’, манту́ліць ’біць, гуляць’ (ТС). Рус.перм.дать мантулу кому‑либо ’ўдарыць каго-небудзь’. Паводле Цыхуна (Бел.-укр. ізал., 86), семантычна найбольш блізка лексема стаіць да рум.mântuióla ’заканчэнне’, ’збаўленне, вызваленне, уратаванне’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыкушмэ́рыцца ’падхадзіцца, упыніцца з дамашняй работай’ (стаўб., Жд. 2). Прэфіксальнае ўтварэнне ад незафіксаванага *кушмэ́рыцца, фанематычнага карэляту кушма́рыцца ’гуляць з агнём; важдацца’ (стаўб., Нар. сл.), зваротнага ад *кушмэ́рыць, параўн. кушме́рыць ’горача напальваць печ’ (гл.). Усе да кухма́рыць/кухма́рыцца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Клёст ’дзіцячая гульня’ (Бяльк.). «Пойдзім гуляць у клёст, я пальніку ўжу зьдзелыў» (Там жа, 227). Ілюстрацыя сведчыць аб надзейнасці паралелі рус.клесток ’завостраная з двух бакоў палачка для гульні ў «чыжык», клестки ’гульня ў «чыжык»’. Да прасл.klesliti/ klestati. Гл. пляскаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
hólzen
vt
1) сячы́ лес, нарыхто́ўваць дро́вы
2) спарт., разм. гру́ба гуля́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)