шу́лер, ‑а, м.

Ігрок, які ў картачнай гульні выкарыстоўвае махлярскія, ашуканскія прыёмы. // перан. Наогул падманшчык, махляр, ашуканец.

[Польск. szuler.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алімпі́йскі́ спарт olmpisch; Olmpia-;

Алімпі́йскія гу́льні die Olmpischen Spele

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

forfeit1 [ˈfɔ:fɪt] n.

1. адпла́та, распла́та

2. штраф

3. канфіска́цыя

4. фант (у гульні)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

golf club [ˈgɒlfklʌb] n.

1. клуб гульцо́ў у гольф

2. клю́шка для гульні́ ў гольф

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

racket1 [ˈrækɪt] n.(таксама racquet) раке́тка (для гульні ў тэніс, бадмінтон і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

serve the ball

падава́ць мя́ч гульні́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

playtime

[ˈpleɪtaɪm]

n.

час для гульні́ або́ заба́ваў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ачко́, ‑а; Р мн. ‑оў; н.

1. Значок на ігральнай карце ці косці, які абазначае яе вартасць у гульні.

2. Адзінка падліку выйгрышаў у спаборніцтвах, спартыўных гульнях. Набраць найбольшую колькасць ачкоў.

3. Від азартнай карцёжнай гульні. Па абрыўках слоў Сіпак здагадаўся, што паліцаі іграюць у ачко. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

булі́т, ‑а, М ‑ліце, м.

У гульні ў хакей з шайбай — штрафны ўдар з ходу па варотах праціўніка.

[Англ. bullet — літаральна — куля.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

couperen

[ku-]

vt здыма́ць [зніма́ць] ка́рты (у гульні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)