разво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць.

Незак. да развесці.

•••

Разводзіць антымоніі — весці пустыя, непатрэбныя размовы.

Разводзіць каніцель — тое, што і цягнуць каніцель (гл. цягнуць).

Разводзіць філасофію — адцягнена і шматслоўна разважаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уго́днічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Весці сябе ўгодліва; паддобрывацца да каго‑н., удыгаць перад кім‑н. Справу Пуліхава разглядаў іншы суд. Суд, які ўгоднічаў, патураў, прыслужваўся. Мехаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Раздзе́нькаваць, раздзя́нькываць ’гутарыць павольна’, ’разносіць чуткі’ (Юрч. СНЛ), што да дзенькаць, дзя́нькаць ’весці пустыя размовы’ (Юрч. СНЛ). Гукапераймальнае ўтварэнне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

crusade​2 [kru:ˈseɪd] v.

1. hist. удзе́льнічаць у крыжо́вым пахо́дзе

2. ве́сці кампа́нію, змага́цца (за што-н. або супраць чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sabotage​2 [ˈsæbətɑ:ʒ] v.

1. сабатава́ць, сабата́жнічаць

2. арганізо́ўваць дыве́рсію, ве́сці падрыўну́ю рабо́ту;

sabotage smb.’s plans зрыва́ць чые́-н. пла́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

präsidíeren

vi (D) старшынява́ць (на сходзе, кангрэсе), ве́сці сход

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

disputíeren

vi браць удзе́л у ды́спуце, ве́сці (навуко́выя) спрэ́чкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

азеляня́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да азелянення. Азеляняльныя работы. □ Дуб чырвоны ва ўмовах Палесся можна з поспехам культываваць побач з сасной, а таксама скарыстоўваць у азеляняльных пасадках. «Весці».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трасі́руючы, ‑ая, ‑ае.

Які пры палёце пакідае бачны след і гэтым дапамагае весці далейшы прыцэл (пра кулю, снарад). [Мікола:] — Нам патрэбны трасіруючыя патроны. Ведаеш, такія: ляціць куля і гарыць. Федасеенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wywodzić się

незак. z kogoпаходзіць; весці свой род ад каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)